Rain

25. als een echte puberjongen

'Heb je een pyjama?' vroeg Emma. 'Wil je een shirt lenen?' vroeg ik. Emma knikte en ik merkte dat ze nerveus was. 'Ik kan je nog naar huis brengen hoor als je dat wil' zei ik. 'Nee nee nee, het is al veelst te laat voor dat' zei Emma. Ik gaf haar een shirt van me en bracht haar naar de logeerkamer. Het was een kamer die we eigenlijk nooit gebruikte maar voor Emma was het goed. 'Slaap lekker' zei ik. Ik gaf Emma een kus op haar voorhoofd en sloot toen de deur op een kier. Maar ja, de puberjongen in mij wil toch gluren ;). Ik keek door de kleine klier en zag Emma al met nog alleen haar ondergoed aan. Zodra ze het shirt over haar hoofd trok vielen haar kastanjebruine lokken naar beneden. Ik weet dat er een spiegel in de kamer staat want ze blijft er lang naar staren. Soms veranderd ze van pose maar houdt nog wel steeds de onderkant van het shirt vast.

Ik sluit zo zacht mogelijk de deur en loop dan naar mijn eigen kamer. Ik kroop onder de dekens en als het as echt stil was hoorde ik de regen op het raam tikken. Even later wat gebrom. Het ging vast onweren.

~*~

Midden in de nacht werd ik wakker omdat het weer teveel geluid maakte. Ik had een droge keel dus ik stond op. Ik liep langs de kamer van Emma maar wilde checken of ze ook niet wakker was. Ik maakte de kier open en zag dat ze rechtop in bed zat.

🌹Pov Emma🌹

'Kon je ook niet slapen?' vroeg een stem. Ik keek op en zag Isaac staan. Ik schudde mijn hoofd. 'Het is te luid, het weer' zei ik. Isaac liep verder de logeerkamer in en keek door de gordijnen. 'Het wordt er niet beter op' zei Isaac. Ik knikte en sloeg al mijn haar naar achteren. 'Ik kon sowieso niet slapen' zei ik. Isaac ging naast me zitten. 'Toen ik klein was zong mijn moeder altijd een liedje als ik niet kon slapen' zei Isaac. 'Hoe ging dat liedje?' vroeg ik. 'Dat kan ik me niet meer herinneren maar wel dat we niet alleen zijn' zei Isaac. Ik glimlachte en schoof naar hem toe om hem vervolgens te omhelzen. 'Niemand is alleen' zei ik.

~*~

Ik werd langzaam wakker en merkte dat ik niet in het logeerbed lag. Ik lag in het bed van Isaac. Isaac lag naast me met een arm om me heen. Was ik hier zo bang voor? Dat hij met een arm om me heen zou liggen? 'Goeiemorgen' zei Isaac naast me. Ik kwam overeind en zag hem met zijn armen op zijn gezicht naast me liggen. 'Morgen, is het goed als ik naar huis ga?' vroeg ik. 'Wil je niet ontbijten? Er is toch geen haast?' vroeg Isaac. 'Ja maar mijn ouders zijn ongerust' zei ik. 'Die hadden mij vanochtend toen jij nog lag te slapen gebeld en ze vonden het echt niet erg' zei Isaac. Wow hij denkt echt erg veel aan hoe je een situatie moet aanpakken. 'Dan blijf je toch tot vanmiddag' stelde Isaac voor. Ik knikte instemmend.

~*~

'Ben thuis!' riep ik. Ik hing mijn jas op en liep naar boven. Madison en Will zaten op de bank. 'Hey waar was jij vannacht?' vroeg Madison als ze me ziet. 'Ik was bij Isaac slapen, het was erg laat geworden' antwoorde ik. 'Hebben jullie?' vroeg Will met grote ogen. Ik keek hem met grote ogen aan en begon beschaamd te blozen. 'Heb je het serieus met hem gedaan?!' riep Will. 'Nee natuurlijk niet! Ik ben niet Jessica óf Jenna!' riep ik terug. 'Nope want Emma sluit geen mensen op in een schoonmaalhok' zei Madison. 'Inderdaad! Dacht je serieus dat ik daar tijd óf zin in heb?' vroeg ik. Will haalde zijn schouders op.

'Je hebt echt vieze gedachtes' zei ik. 'Oh by the way Em, we moesten van je ouders gaan kerstshoppen straks' zei Madison. 'Omg! Het is net een dag september!' riep ik hopeloos. 'Ja maar we moeten ook nog dingen voor het café halen' zei Madison. 'Dan hebben we extra mankracht nodig' zei ik. Will ging al staan maar ik dacht eerlijk gezegd aan de jongens. 'Ik bel de boys wel' zei ik. Will zijn gezicht ging meteen naar onweersbuien.

*hey Little E*

*Val heb je de telefoon van Isaac gekaapt?*

*misschien*

*mag ik hem?*

*mmmhhhm misschien*

*wil je het anders doorgeven?*

*dat kan ook*

*Mads, Will en ik moeten kerstinkopen voor het café doen en we hebben extra mankracht nodig*

*is Will niet sterk genoeg!! Schattig!!! Whahahahahaha!!!*

Will hoorde Valentino door de telefoon hem belachelijk maken en bromde wat.

*we kunnen wel komen helpen, we zien jullie over een uur bij het winkelcentrum*

*is goed, doe de groeten aan Isaac*

*de groeten! Ik zal Little I wel een dikke smakkerd namens jouw geven*

*hihihi doe maar*

A/N

Yaaasss mijn kindjes (mijn katten) komen vandaag na een maand weer thuis! Yaaasssssss.

Vote

Comment

Follow

Xxx Famke