Verliefd op een kadet

3.1

'Waarom neemt u hem terug?' vroeg ik met een trillende stem.

'Ik heb besloten dat hij niet goed genoeg is voor je.' gaf Pixis als antwoord. 'Wie dan wel?!' vroeg ik met een geirriteerde stem. 'Dat weet ik nog niet. Maar Levi is het niet.' ging Pixis verder. Ik zuchtte en liet mijn hoofd zakken, Pixis kwam nu naar me toe gelopen en omhelsde me, alsof dat ging werken. 'Geen zorgen ik stuur je elke maand of om de twee maanden om nieuwe kadetten te halen van de militaire politie, dan kan je hem zien.' zei de commandant. Er rolde een traan over mijn wang, ik maakte me los uit Pixis zijn omhelzing en liep de deur uit. Eenmaal ik het gebouw uit was zag ik dat iedereen net uit de refter kwam. Eren, Armin, Sasha, Christa en Petra kwamen in mijn richting gelopen toen ze zagen dat ik huilde.

Hier heb ik geen zin in.

'Hey Mikasa, wat is er!' riep Eren. Nog voor ze bij mij waren, slikte ik even, ik moest weg. Ik vloog de lucht in, terwijl ik zag dat iedereen naar me keek, zich afvragend wat ik ging doen, negeerde ik ze en ging ik verder de lucht in. In de hoop dat Levi er nog zat, ging ik naar de kerk. Toen ik boven op de kerk was, zat hij er niet meer.

Wat maakt het ook uit.

Ik bleef de rest van de dag op de kerk zitten, ik wou alleen zijn.

Erens's POV

Vanaf dat Mikasa in de lucht verdween werd iedereen ongerust. Ik besloot Levi te gaan zoeken, hij zal wel weten waar ze is. Ik zocht overal maar ik vond hem niet, niemand wist waar hij was. Toen iedereen zich verder ging klaarmaken voor de training waren Levi en Mikasa nog steeds zoek. Net voordat ik mijn kamer wil in gaan roept Reiner me, hij doet teken dat ik even moet komen. Eenmaal bij hem, doet hij de deur van hun kamer open. 'Hij wil niets zeggen, hij zit er al de hele tijd zo.' zei Reiner zacht. Ik liep naar binnen en ging voor hem zitten. 'Levi?' vroeg ik rustig. Hij keek op, nu zag ik dat hij huilde of toch droevig was. 'Wat is er?' ging ik verder. Hij liet zijn hoofd weer zakken. 'Wat heeft het voor zin?' mompelde hij. 'Wat dan?' vroeg ik. Nu keek hij weer op, mij aanstarend. 'Eren?' zei hij waarop ik knikte. 'Zorg alsjeblieft goed voor haar.' Ik wist niet waar hij het over had maar nog voor ik het kon vragen, was hij al weg. Nadenkend over wat hij bedoelde ging ik terug naar mijn kamer. 'Waar bleef je?' vroeg Connie lachend. 'Weten jullie wat er aan de hand is met Levi?' vroeg ik aan iedereen in de kamer. Ze knikten allemaal nee.

Ik kom er wel achter.

Ik maakte me ook klaar voor de training, we gingen naar het middenveld maar Mikasa stond niet op ons te wachten. 'Waar is ze?!'  riep Sasha. 'Waarschijnlijk bij de commandant, ze komt wel, toch?' zei Armin ongerust, ik knikte om ze wat hoop te geven. We wachten langer dan tien minuten, tot we schrokken door een luide stem.

Mikasa's POV

ik heb hem nog maar net en dan nemen ze hem van me af. Er is geen tijd voor treuren, ze wachten op mij.

Ik sta recht en ga weer van de kerk af. Eenmaal terug in het trainingskamp land in pal voor de kadetten. 'In formatie, kadetten!' riep ik, waarna ze schrokken en in formatie gingen staan. 'Als opwarming vijf rondjes rond het trainingskamp!' Iedereen zuchtte maar begon te lopen. Tussen alle lopende kadetten zocht ik Levi, maar hij zat er niet tussen. Nadat iedereen klaar was en weer voor me kwam staan keek ik ze zonder emotie of medelijden aan. 'Opnieuw!' riep ik. 'Maar...' begon Connie, als snel stond ik voor hem. 'Ga je tegenspreken, kadet?!' vroeg ik op een kille toon.