Chapter 2
Aranea's POV
Maaga akong gumising dahil alas otso ang klase ko ngayon. Bumangon agad ako at dumiretso sa banyo para gawin ang morning rituals ko. Pagkatapos ko ay bumaba na ako para magalmusal at wala pa sila mommy ng bumaba ako, "Ate, pakihain naman na 'yung pagkain. Kakain na 'ko." Sabi ko sa kasambahay naming. Wala na 'kong balak antayin pa sila mommy dahil baka ma-late ako at ayoko non. Agad naman nila itong inihanda kaya naman nagdasal na ako at nagsimulang kumain.
Bacon, eggs, hotdogs, bread, and fried rice for this morning. Hindi ako mahilig sa tinipay kaya naman laging kanin ang kinakain ko. Even miryenda, I eat rice. Minutes passed when kuya Ares came in, he nodded his head on me and I did the same. I wonder kung kanino nagmana si kuya ng pagkamasungit at pagkamatahimik nya. He already graduated two years ago at ako na lang ang nagaaral sa'min.
"Hello, kids." Sabay kaming napatingin ni kuya sa nagsalita. It's our mom and she's with dad, "I'm sorry, mommy, nauna na po akong kumain baka po kasi ma-late ako." I said she smiled at me saying that it's fine. I stood up because I'm finished eating. I kissed their cheeks and bid my goodbye and they said take care and I study hard. I waved my hand to dismissed and hop in my car.
Good thing at hindi traffic. Bumati naman ang guard nung makilala nya ang sasakyan ko kaya naman ngumiti at bumusina ako dahil hindi naman nya ako nakikita sa loob because my car is highly tinted. I parked my car and jut out. Dumiretso naman ako sa room naming at doon ko na lang hihintayin ang mga kaibigan ko. May mga estudyante na din na nakakalat sa school and most of them were smiling at me.
Pagkarating ko sa room ay pumunta ako agad sa pinakalikuran at umupo na, inubob ko naman ang ulo ko sa desk ko at pumikit may 15 minutes pa naman bago magsimula ang klase kaya magpapahinga na muna ako.
Nagising ako ng maramdaman kong may kumakalabit sa'kin kaya naman inangat ko ang aking ulo, nakatulog nap ala ako. Nakita ko naman ang mga kaibigan ko kaya ngumiti ako, "Tagal nyo." Sabi ko sakanila, "Luuh, kanina pa kami ditto. Andyan na si ma'am, umayos ka na."
"Hey," Napatingin ako sa kaliwang bahagi ko ng may magsalita kaya naman ngumiti ako ng malaki sakanya at tinanguan sya, "Good morning, mukhang puyat ka ha." Turan nya. Hindi ko inaalis ang ngiti ko sakanya, "Good morning din. Uhm, hindi naman." At mahina akong tumawa. Hindi naman na sya sumagot kaya naman inalis ko na ang tingin ko sakanya at ibinaling ang tingin ko sa professor naming na nasa unahan at nagaayos na ito ng gamit nya at pagkatapos no'n ay nagattendance na sya.
Mabilis na natapos ang klase at sobrang boring, "You go first, girls. May dadaanan lang ako." I said to them.
"Where?"
"Comfort room," I said and they nodded their heads on me at umalis na. Inaayos ko ang gamit ko nang mapatingin ako kay Zeke nang tawagin nya ko. I asked him why at binigay nya sa'kin ang paper bag, "It's from mom. She says give it to Auntie."
Kinuha ko naman ito sakanya at sinilip ang laman nito at nakita ko ang isang channel bag. Napataas ang kilay ko sakanya, "Bakit ako wala?" Tanong ko sakanya na ikinatawa naman nya, "Ewan. Maybe mom doesn't love you at all." I glared at him, "Kidding. Nasa kotse." Napakunot ang noo ko, "Bakit hindi mo dinala? Ba't 'yung kay mommy lang 'tong inabot mo?"
"To tease you. Alam mo namang hindi ka matitiis ni mommy, 'no." Sabi nya and he's right. I'm their princess, since nagiisang babae lang ako sa side ni mommy. Puro lalaki kasi ang mga pinsan ko. Zeke is my cousin. You see, his father and my mom are siblings. Zeke's mother wants a baby girl but unfortunately puro lalaki ang anak. I can be a brat at times. I always get what I want. They always say yes to anything I want. Kahit imposible ay gagawin nilang possible basta ay kaya nila. Pero hindi ko naman inaabuso 'yon. I can buy things on my own. I'm a freelance model, kumikita na din naman ako kahit papano.
