Hoofdstuk 19

49.8K 1.3K 103
                                    

We vinden de kamer waar Steph en ik vorige week in hebben geslapen, helaas is één van de bedden bezet door een snurkende dronken jongen. "Het andere bed is tenminste leeg." Lacht Zayn en ik giechel. "Ik loop terug naar mijn huis, wil je mee? Ik heb een bank waar je op kan slapen." Biedt hij aan. Ik moet even nadenken, Zayn - net als Harry - heeft altijd veel meisjes. Als ik ja zou zeggen, zou dat betekenen dat ik hem aanbied om me te zoenen.. al heb ik het idee dat Zayn's uiterlijk meer krijgt dan een zoen.

"Ik denk dat ik hier voor de zekerheid wacht, tot Steph terug komt." Zijn gezicht valt een beetje maar hij geeft me een begrijpende lach. Hij zegt dat ik voorzichtig moet zijn en geeft me een knuffel. Zodra de deur dichtvalt als hij weggaat kan ik het niet helpen om de deur op slot te doen. Wie weet wie er binnen kan komen? Ik kijk naar de snurkende jongen, ik denk niet dat hij snel wakker zal worden. De vermoeidheid die ik beneden voelde, is op de een of andere manier weggezakt. Mijn gedachten dwalen af naar Harry en zijn opmerking over dat Noah nog niet met me geslapen heeft. Het zal vast raar zijn voor iemand als Harry, die elke week met een ander meisje slaapt, maar Noah is een echte heer. We hebben geen seks nodig, we hebben andere leuke dingen die we samen doen, zoals.. nou.. we gaan naar de film en we wandelen.  Dit is precies waarom ik mezelf had beloofd niet meer te gaan drinken want mijn gedachten werken niet goed. Ik staar naar het plafond en probeer in slaap te vallen. Op het moment dat mijn ogen dichtvallen hoor ik de dronken jongen naast me bewegen. Ik negeer het en ik droom weg. 

"Ik heb je hier.. nog niet eerder gezien." Mompelt een diepe stem naast me. Ik spring op en zijn hoofd botst tegen mijn kin, wat er voor zorgt dat ik op mijn eigen tong bijt - hard. Hij zet zijn hand op het bed, centimeters verwijderd van mijn heupen. Zijn ademhaling is gehaast en hij ruikt naar kots en drank. "Wat is je naam, schoonheid?" Zegt hij en ik kokhals. Mijn hand duwt tegen zijn schouder, en ik probeer hem van me af te houden. Het werkt niet en hij lacht.

"Ik ga je geen pijn doen, ik wil gewoon wat lol hebben." Zegt hij en hij likt zijn lippen, wat een strookje slijm op zijn kin achterlaat. Mijn buik draait zich om en het enige waar ik aan kan denken is om hem te trappen, hard. Hij pakt zijn knie en struikelt achteruit, wat mij de kans geeft om van het bed te springen, naar de deur. Mijn trillende handen friemelen met het slot en eindelijk gaat de deur open. Een paar mensen in de gang kijken me raar aan wanneer ik langs ze heen ren. "Kom terug, kom hierheen!" Hoor ik zijn walgelijke stem zeggen en hij volgt me door de gang. Sinds wanneer is deze gang zo lang? De feestgangers kijken niet op van een meisje dat achtervolgd wordt door de gang. Hij is nog maar een paar meter van me verwijderd, gelukkig struikelt hij over zijn eigen voeten wat mij weer een paar extra seconden voorsprong geeft. Waar ga ik eigenlijk heen? Ik ren door de gang naar de enige plek in dit verdomde studentenhuis dat ik ken. 

"Harry! Harry doe alsjeblieft de deur open!" Gil ik terwijl ik op de deur bonk met mijn ene hand en met de andere de deur open probeer te krijgen. 

"Harry!" Gil ik opnieuw en de deur vliegt open. Ik weet niet wat me bezielde om  naar deze kamer te komen maar ik wil liever Harry's opmerkingen over me heen krijgen dan een dronken man. 

"Tess?" Vraagt Harry verbaasd. Hij wrijft in zijn ogen. Hij draagt alleen maar zijn zwarte boxer, en zijn haar zit door de war. Ironisch genoeg ben ik meer verrast over hoe goed hij eruit ziet dan het feit dat hij me net 'Tess' noemde in plaats van 'Theresa'. 

"Harry, alsjeblieft mag ik binnenkomen? Deze jongen.." Zeg ik en ik kijk achter me. Harry duwt zich langs me heen en kijkt de gang in. Zijn ogen ontmoeten die van de dronken jongen en de creep verandert van boos naar bang. Hij kijkt nog één keer naar me voordat hij zich omdraait en terugloopt naar waar hij vandaan kwam. What the fuck was dat?

"Ken je hem?" Mijn stem klinkt klein en trilt. 

"Ja, ga naar binnen." Zegt hij en hij pakt me bij mijn arm naar binnen. Ik kan het niet helpen wanneer ik kijk naar de manier waarop zijn spieren bewegen onder zijn getatoeëerde huid wanneer hij terugloopt naar zijn bed. Op zijn rug zitten geen tattoos, wat ik raar vind omdat zijn borst, armen en buik er vol mee zitten. Hij wrijft weer in zijn ogen. "Gaat het met je?" Zijn stem is meer schor dan ooit omdat hij net wakker is. 

"Ja.. sorry dat ik hierheen kwam en je wakker heb gemaakt." Waarom bied ik mijn excuses aan  Harry aan? Hij zal zijn excuses moeten aanbieden aan mij, maar toch, hij heeft me net helpen ontsnappen aan een creep.

Harry haalt zijn hand door zijn warrige haar en zucht. "Geen probleem. Heeft 'ie je betast?" Vraagt hij, en deze keer is er geen spoor van sarcasme of humor in zijn stem te vinden. 

"Nee, hij probeerde het wel trouwens. Ik ben zo dom geweest om mezelf op te sluiten in een kamer met een dronken vreemdeling dus eigenlijk is het mijn eigen schuld." Het idee dat die man me aanraakt maakt me bijna aan het huilen, alweer. Waarom ben ik zo emotioneel elke keer dat ik hier ben? 

"Het is niet jouw fout dat hij dat deed. Je bent niet echt gewend aan dit soort.. situaties." Zijn stem klinkt lief en het totale tegenovergestelde van zijn normale stem. Ik loop naar zijn bed en hij klopt erop als teken dat ik mag zitten. Ik ga zitten met mijn handen in mijn schoot. 

"Ik ben niet echt van plan om er gewend aan te raken. Dit is écht de laatste keer dat ik hier kom, of naar een ander feest. Ik weet niet eens waarom ik hier ben. En die jongen.. hij was gewoon zo.."

"Niet huilen, Tess." Fluistert Harry. Ik had me niet eens gerealiseerd dat ik aan het huilen was. Hij brengt zijn hand naar mijn gezicht en ik moet me inhouden om niet weg te deinzen, wat doet hij? Zijn duim veegt mijn traan weg voordat het over mijn wang rolt en ik ben verbaasd door zijn lieve gebaar. Wie is deze jongen en wat heeft hij met Harry gedaan? Ik kijk op naar zijn groene ogen. "Ik wist niet dat je zulke grijze ogen had." Zegt hij met een stem zo laag dat ik dichter naar hem toe leun. Hij neemt zijn lip piercing tussen zijn tanden. Hij haalt zijn hand van mijn gezicht en ik kijk nog eens naar zijn lippen. Mijn bewustzijn en hormonen vechten maar mijn bewustzijn verliest op het moment dat ik mijn lippen tegen de zijne aandruk.


After (Nederlands/Dutch)Where stories live. Discover now