Proloog

5 1 0
                                    


De vrouw kreunt. Ze houdt me vast en kijkt me recht aan. Ze ziet er getergd uit en ik voel medelijden met haar. We omhelzen elkaar en de tranen rollen over onze wangen. Ik voel me leeg en uitgeblust. Ik denk niet dat ik ooit de moed zal hebben om het aan Merle te vertellen. Ik stap uit het bed. De vrouw blijft liggen. Ik rits de gulp van mijn broek dicht. Zorgvuldig knoop ik mijn overhemd dicht. Ik wist niet eens haar naam. Ik loop de kamer uit en laat de naamloze vrouw achter me.






Ik hoop dat jullie het voorstuk/proloog leuk vonden. Ik hoor graag over spellingsfouten. Ik weet nog niet echt waar ik met dit boek heen wil, dus leuke ideeën zijn altijd welkom. 

SatanWhere stories live. Discover now