ÖLÜM BEKÇİLERİ -kaçak vampir 2-

BÖLÜM 1

Eveeet, uzun bir bekleyişin ardından, ilk bölümü yazmak için ellerimi ovuşturup ekran karşısına geçtim. Bakalım, nasıl bir şek çıkaracağım.

Hala aramızda olan var mı?

Kaçak vampir 1. kitap ilk 50'lerde iken birden ilk 1000'e bile giremez duruma geldi. Ben yine de bu kitabı kaldırmadım ve hala aramızda olanlar vardır umuduyla bir giriş yaptım.

Uğraştığım, üstesinden gelmeye çalıştığım ve şuan düzenlediğim gerçekleşen rüya (ajan) adlı kitabımın yanında, wattpad'a atmasam da hep yanımda taşıdığım ve kapağını bile benim tasarladığım defterime karaladığım sayfalar ile yazma girişimde bulunduğum karanlığın savaşı-gözyaşı adlı kitabım, bu kitabı birazcık geri plana itti. Zaten sizlerin de desteği ile, zaman geçtikçe ve ilham geldikçe ben size sıkça bölüm yazmaya çalışacağım. Ancak şimdilik çok sık bölüm gelecek diye söz veremeyeceğim maalesef.

Neyse, zaten uzun süre beklettim sizi, bunun için özür dilerim. Daha fazla uzatmadan bölüme geçelim.

not: Kitap; bir bölüm Açelya'nın ağzından, bir bölüm yazardan şeklinde ilerleyecektir.

1 YIL SONRA

Her şimdi, geçmişe dönüşüyor ve bir geleceği daha öldürüyordu.

Aylar birbirini kovalamış, göz açıp kapayıncaya kadar 1 yıl geçmişti.

Değişen şeyler vardı elbet. Aslında, değişen çok şey vardı. Ancak değişmeyen tek şey, Açelya ve Uraz'ın arasındaki o durumdu.

Koruyucuların müzede baskın yaptığı o yağmurlu gecede, Uraz Açelya için epey endişelenmişti. Uraz'ın olaylardan haberi vardı. Açelya'nın ne olduğundan, Almina'dan, sonradan ortaya çıkan kardeşleri Cenk'den ve hatta başka bir boyutta olan, diğer dünyadan... Bunları öğrenmişti. O defterden öğrenmişti...

O gizemli yaşlı amcanın da bilmedikleri vardı. Yılları görmüş bu yaşlı adam, hayatını tamamen bu işlere adamış ve birçok bilgiyi öğrenmişti. Birçok şeye şahit olmuş ve mücadele etmişti. Ancak yanıldığı bir nokta vardı.

Sadece 1 seçilmiş yoktu...

Bundan fazlası vardı. Ayrıca, o gizemli adamın bilmediği bir şey daha vardı. Doğuştan insan olanların insan olarak kalacağı, doğaüstü denilen ama onların da kendilerine göre her şeyin tam tersi olduğu canlıların da o şekilde kaldığına inanıyordu. Ama bunda da yanılmıştı. İnsanlardan, farklılık gösterip doğanın düzeninin üzerine çıkıp, bu çizgiyi aşan birisi vardı. 

Uraz...

Uraz, insan olmasına rağmen o defteri okuyabilmişti. O dükkanı görebilmişti. Hatta neden kendisine o denli şaşkınlıkla baktığını bir türlü anlayamadığı o adam ile sohbet dahi etmişti. Tabii, başta onun sadece kafadan çatlak birisi olduğunu düşünen Uraz, tüm gerçekler ile adeta sarsılınca her şey gibi onun da normal dışı olduğunu anlayabilmişti.

Değişen tek şey de bu değildi.

O baskın yüzünden, tüm son sınıflar bir şeyler döndüğünü, doğaüstü dedikleri o varlıkların gerçek olduğunu anlamışlardı. Açelya, Almina ve Cenk işin bir köşesinden tutup neredeyse herkese bu sahneleri unutturmayı başarmışlardı. Yine de her şey değişmişti. Hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacaktı.

Düzen yıkılmıştı.

Koruyucuların ölümü, belki de çok iyi bir şeydi. Ancak düzenin bozulması, farklı bir kapıyı daha açmıştı. Aslında... İki kapıyı açmıştı.

Bilinmezliklerle dolu bir dünya... 

Elbette oradan hiç kimsenin haberi yoktu.

Her neyse. Konumuza dönelim. Açelya ve kardeşleri, bazı kişilere olanları unutturmamışlardı. Bir süre, elbette o kişiler bunu hazmedemese de, aylarca aralarında fırtınalar esse de en sonunda bambaşka sonuçlara vesile olmuştu. Belki de bu hikayede olan tek güzel şeye. Bir ekip oldular. Birlik oldular. Ve bu 1 yıl içinde kendileri geliştirdikleri konular sayesinde, gerçekten çok başarılı oldular.