განებივრებული პრინცესა(დასრულებულია)

3

დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ 😍😍😍ყველანი ძალიან მიყვახართ. ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ მოგწონთ და კითხულობთ😍😍😍😍so....here is 3th chapter😍😍😍😍commant and vote არ დაგავიწყდეთ 😍😍😍

გავშრი. გავფითრდი.ყველა გათეთრდა. ნელა შევტრიალდი. ოღონდ მამა არა. ოღონდ მამა არ იყოს.

-აჰ.... შენ ხარ?

ვუთხარი ძალიან მობეზრებული ხმით ყურშას.

-პრინცესა დროა.

ამ დროს მამაჩემმაც თავი შემოყო. მე თავი დავუქნიე. ჩავიცვი ჩემი საყვარელი ბათინკები და გამოვედი.

უკვე კიბეებზე ვიდექი და 2 საფეხური ავლილი მქონდა, როცა ვიღაცა ხელზე დამწვდა. გავიხედე. ჩანიოლი იყო.

-რაც არ იცი, იმაზე ნუ ლაპარაკობ.

მითხრა კიდევ უფრო ბოხი ხმით. თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა
-მეც იგიივეს გეტყოდი

ხელი უხეშად გამოვგლიჯე და სწრაფად ავედი შემდეგ საფეხურზე. უკვე მეორე მხარეს ვიყავი გადასული. 3 საფეხური ავლილი მქონდა, როცა ჩანიოლი ისევ ხელზე დამწვდა. თავი ვერ შევიკავე და დავეცი პირდაპირ თავზე.

გაშტერებული ვუყურებდით ერთმანეთს. მთელი სხეულით ვეწექი და თვალებ გაფართოებული ვუყურებდი. წუთი ვიყავით ესე. ჯანდაბა, ანასტასია გამოფხიზლდი. დროზე. ძლივს მოვწყვიტე თვალი მის საყვარელს სახეს და წამოვდექი. მოიცა ეხლა მე ჩანიოლს საყვარელი ვუწოდე? ჰაჰ ეტყობა მშია ან რამე.

-ბოდიში

ორივემ ერთროულად წამოვიძახეთ

მე ავვარდი მე3 სართულზე

და შევვარდი დარბაზში. 100 ადამიანი მაინც იდგა იქ, მეტი თუ არა. მამაჩემმა გაკვირვებულმა შემომხედა და მანიშნა რა მოხდაო. ბოლოს და ბოლოს შევვარდი დარბაზში და ყველაფერთან ერთად სწრაფად ვსუნთქავდი. ამ წუთას დახვეწილ და ნაზ მანდილოსანს ნამდვილად არ ვგავდი.

-აი ჩემი ქალიშვილიც. გაიცანით ანასტასია, ჩემი მარჯვენა ხელი და ჩემი პრინცესა.