The Forbidden Love Of a KILL.

Royal Chapter 14

Chapter 14:The truth

Liberty Avantika Kill

Nagising ako ng wala na si Heinrich sa tabi ko. Agad kong inexamin yung kama ko. Damn. Kumapit agad yung amoy niya dito.

Ilang sandali pa ng pag mumuni-muni ay nag ayos na ako ng sarili ko. Siguro ay hindi pa sila nakakapag handa ng breakfast.

Hindi na ako nag abalang patuyuin pa yung buhok ko, besides mas papangit ang buhok mo kung susuklayin mo ito habang basa at i bloblower mo.

Nadungaw ko kaagad si Heinrich na nanonood sa TV nina Thaos. Wow feel at home din ang isang to ah.

"Goodmorning."Bati niya saakin habang naka talikod siya.

Teka nga, sumobra ata lakas ng pakiramdam nito ngayon? eh parang dati lang hindi niya naramdaman yung patamang shuriken sa kanya. Tss.

"Goodmorning."Pag kasabing pag kasabi ko nun ay humarap siya saakin na may ngisi sa kanyang labi. Agad namang nag init ang pisngi ko dahil dun.

"Kumain ka na?"Pag iiba ko ng topic.
Naabutan ko naman siyang ngumuso. Shit ang cute niya nanaman!

"Not yet."

"Hindi nag luto si Thaos?"

"Nope."

"Where is he?"Napakunot ng bahagya ang noo niya dun.

"I don't know"Malamig niyang sabi at tinuon na muli ang kanyang atensyon sa TV.

Medyo moody rin talaga tong lalaking to ano?

"Tara samahan mo ko. Luto tayo." Kusa lang lumabas sa mga bibig ko ang katagang iyon. Feel ko kasing I need to wash away his irritation.

Hindi siya umimik pero pinatay niya yung TV at nauna na siya sa kitchen. So do I need to deal with his pagiging moody?

Kumpleto sa rikado sina Thaos. Kaya kahit ano ay pwede naming lutuin dito.

"You don't need to cook"Aniya habang dama ko pa din yung pag tusok ng mabibigat niyang titig saakin.

"Why?"Nakatingin pa din ako sa loob ng ref. Ano kaya ang gusto ng isang yun?.

"I already cooked for us."Nagulat ako sa sinabi niya. So meaning hinintay niya pa talaga yung pag gising ko kaya hindi pa siya nakain?

Mag papasalamat pa sana ko sakanya kaya lang pag lingon ko ay wala na siya. Bayan sungit pa din. Pero kahit na ganun, ang sweet pa din niya hihi.

Pumunta ako sa dining room at nakita siyang nag hihintay sa pag dating ko. Tsaka lang niya ginalaw yung pag kain niya nung naka upo na din ako.

"Uh thankyou"Bigla yung lumabas sa bibig ko. Ewan ko, mas gusto ko kasing may mapag usapan kami hindi yung ganito. Feeling ko kasi ang layo layo niya saakin kapag ganun.

Akala ko ay iimik siya pero tinanguan niya lang ako. Like really? anong meron sa lalaking to?

"Uhm may problema ba?"Ugh sana naman magets niya ang gusto kong iparating!

Pero umiling lang siya. Ghad gusto kitang makausap Vladimir Heinrich ano ba?! Nakakabigo naman to.

"Why are you so quite?"Ayaw mo ako pansinin ha? edi mangungulit na lang ako. Nag kabit balikat lang siya bilang sagot saakin.

"Eh mag salita ka na."Pangungulit ko pa din.

"Just don't open your social media accounts."Malamig niyang sabi saakin habang hindi ako tinitignan.