Snow white
ฤดูใบไม้ผลิกำลังเริ่มต้นขึ้น หากแต่ลมหนาวที่ทิ้งท้ายไว้ปลายฤดูกลับยังไม่จางหายไปเสียทีเดียว เสื้อไหมพรมตัวเล็กถูกคลุมทับชุดนักเรียนของเด็กน้อย 5 ขวบ ใบหน้าเยาว์วัยยังฉายแววกังวลไว้เล็กน้อยจนร่างสูงผู้ที่ขับขี่รถโฟวิลต้องหันมาถามเจ้าตัวน้อยด้วยความเป็นห่วง
"มาคัส เป็นอะไรรึเปล่าครับ" ฝ่ามือหนาวางลงบนกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มนั่นก่อนจะออกแรงลูบแผ่วเบา
"อากุกคับ..." เด็กน้อยเอ่ยเสียงเบาด้วยความไม่มั่นใจ
"หื้ม?"
"เพื่อนใหม่จะชอบมาคัสมั้ยคับ"
สิ้นเสียงเล็กร่างสูงก็เผลอหัวเราะออกมา ก่อนจะออกแรงขยี้กลุ่มผมนุ่มนั่น
"ชอบสิครับ มาคัสเป็นเด็กดี ยังไงเพื่อนก็ต้องชอบมาคัสอยู่แล้ว" เอ่ยให้กำลังใจเด็กน้อย
"จริงนะคับ อากุก"
"จริงสิครับมาคัส"
ตอบพลางบังคับพวงมาลัยรถให้เข้าสู่เขตโรงเรียน มีเด็กน้อยหลายคนที่เอ่ยบอกลาผู้ปกครองก่อนจะวิ่งเข้าไปในรั้วโรงเรียน ส่วนมาคัสก็เช่นกัน
"อาต้องไปส่งเรามั้ยครับ"
"ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวมาคัสถามทางกับคุณครูก็ได้"
"เก่งใช่เล่นเลยนะเรา เดี๋ยวตอนเย็นอามารับนะ" เด็กน้อยพยักหน้ารับหงึกหงักก่อนจะเปิดประตูออกไป ด้วยความที่รถโฟวิลเป็นรถที่สูงทำให้เด็กน้อยต้องกระโดดลงก่อนจะหันกลับมาใช้มือป้อม บ๊ายบายร่างสูงผู้เป็นอาก่อนจะผลักบานประตูรถให้ปิดลงเช่นเดิม
ขาเล็กพาร่างของตัวเองเดินเข้ามาในรั้วโรงเรียนแล้ว เริ่มต้นวันใหม่กับการเปิดเทอมด้วยความประหม่าเล็กๆ กำปั้นน้อยจับเข้าที่สายกระเป๋าเป้ของตัวเอง เงยใบหน้ามองคุณครูสาวที่ยิ้มรับก่อนจะก้าวเดินต่อไปด้วยความไม่มั่นใจ
