Hoofdstuk 3

114 12 7
                                    

3 jaar later

*POV Nathan*

'Papa!' Schreeuwt ze huilend, 'visje is dood!' Haar traantjes druppen op de grond, terwijl ze met haar vingertje naar de niet meer rondzwemmende vis wijst. Ik neem haar op mijn arm en breng haar dichter bij de aquarium. 'Wat gaat er nu met visje gebeuren?' Vraagt ze, terwijl ze me met haar grote blauwe ogen aankijkt. 'Felicity, hij is niet dood.' Leg ik uit. 'Maar hij zwemt niet meer, papa' zegt ze, terwijl ze opnieuw naar hem wijst. 'Nee, maar dat is omdat hij nu ergens anders leeft' ik neem haar mee naar het raam en wijs naar de sterren. 'Zie je al die sterretjes?' Vraag ik. Ze knikt en kijkt me verwonderd aan. 'Hij is nu geen visje meer, maar één van al die mooie sterretjes. Hij zal altijd naar je kijken als je slaapt en zorgen dat je veilig bent.' Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en ze kijkt me met traantjes in haar ogen aan. 'Wil je hem begraven?' Vraag ik. 'Ja' zegt ze knikkend. 'Morgen meisje, nu moet je slapen.' Ze geeuwt en legt haar hoofd op mijn schouder. Voorzichtig til ik haar op en leg haar in haar bed. Ze grijpt meteen naar haar knuffelbeertje en sluit haar ogen.

Ik sta naast haar bed en kijk toe hoe ze ligt te slapen. Als ze hier zo ligt, vredig en zonder zorgen dan hou ik nog meer van haar dan ik al doe. 'Ik hou van je, meid' fluister ik zacht, waarna ik zachtjes de kamer verlaat.

...

'Papa, ikke opstaan' zegt ze zacht. 'Meisje, het is nog veel te vroeg. Kijk, het zonnetje is er nog niet. Ga maar weer slapen.' Ze kijkt me teleurgesteld aan, 'ikke hier slapen' besluit ze. Ik lach en knik zacht, om haar vervolgens op de plaats die vroeger door haar moeder ingenomen werd in te stoppen. Ze sluit haar ogen en valt meteen weer in slaap. Ze ligt op haar rechterzij, met haar hoofd op het uiterste puntje van het kussen, net als haar moeder. Ze heeft dezelfde lange wimpers en volle, roze lippen. Als ze hier ligt doet ze me zo hard aan Helena denken, dat de tranen in mijn ogen komen. Dit kleine meisje is zo veel meer dan een driejarige kleuter. Ze is mijn dochter en zonder haar zou ik niet kunnen leven.

Stel je voor: Nathan als vader!
Volgens mij is dat hilarisch en cute tegelijk😂😍

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 04, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

The only thingWhere stories live. Discover now