Kütüphanede sadece ikisi vardı. Yoongi önündeki kağıtlara bakarken Hoseok dolabın arkasından çıkıp elleriyle oynarken Yoongi'nin yanına gitti.
"Ne işler çevirdiğini merak ediyordum."
Sandalyeyi çekip oturmadan önce kendini savunmak adına konuşmuştu.
Yoongi elindeki kalemi bırakıp tebessüm etti.
"Ne kadar merak ettiğin belli. Dersi bile gözardı etmişsin."
Kahvesinden bir yudum alıp Hoseok'a döndürdü sandalyesini.
"Aslında ders boştu ve biraz ders çalışayım demiştim. Şu an bir şeyler karıştırdığım yok yani."
Hoseok oflayıp yanaklarını şişirdi ve kaşlarını çatarak Yoongi'ye baktı. Ne yani boşa mı yok yazılmıştı.
Yoongi kahkaha atıp ceplerini karıştırdı ve eline çarpan kutuyu kavradı. Aslında bunu daha sonra vermek istiyordu ama belli ki Hoseok fazlasıyla meraklıydı bu yüzden erteleyip onu daha fazla meraklandırmanın hatta tribine maruz kalmanın lüzumu yoktu.
"Aslında sevgili olsaydık evet bana ait olduğunu birilerinin gözüne sokabilirdim. Lakin biz maalesef ki sadece arkadaşız."
İğneleyici bir konuşma yapıp kutuyu Hoseok'un gözünün önünde salladı.
"Bende kimseye göstereceğimiz bir ilişki olmasada benden bir hatıra olarak kalması için bunu aldım."
Kutuyu açtığında Hoseok kurabiye şeklindeki kolyeye bakıp gözlerini büyülttü ve heyecanla konuştu.
"BEN BUNU YERİM!"
Yoongi kahkaha atıp kutuyu masaya koydu ve iki zinciride kavradı. Kurabiye şekilli kolye ayrılınca içindeki birbirine oturan kalp desenlerine baktı Hoseok. Gerçekten çok ama çok güzeldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dışı beyaz içinde boşluk olan senin. Beyaz kalp olanı da sana veriyorum. Bir gün eğer beni seversen. Beyaz kalpliyi bana ver."
Hoseok gülümseyerek Yoongi'nin elindeki iki kolyeyi de alıp birleştirdi. Dışı beyaz olan Hoseok'tu. Ve beyaz kalp Yoongi idi.
Ne zaman ki Hoseok'un kalbinde Yoongi yer edinirse o zaman bunu ona o kolyeyi vererek bir nevi itiraf etmiş olacaktı.
