Happily [Vervolg op sister of Niall Horan]

Chapter 5- Zayn

'Nou, there we go again.' Zucht ik als

Ik de uitslag van de test zie.

'Ah kom op! Dat is toch leuk!' Roept Perrie.

'Lou!' Roep ik keihard.

'Jaaa?' Vraagt hij terwijl hij zijn hoofd om de hoek van de deur steekt.

Ik laat hem heel droog de uitslag van de test zien, misschien komt die manier hard aan, maar dat kan me niet zoveel

Schelen.

'Euhm... Ben je.. Weer zwanger?' Vraagt hij en ik knik.

Hij vliegt op me af en drukt zijn lippen stevig op die van mij.

'Superman Tommo heeft het weer voor elkaar.' Grijnst hij terwijl zijn hand onder mijn shirt verdwijnt en hem op mijn buik legt.

'Laten we het tegen Emily zeggen.' Grinnik ik.

'Je mag in jouw positie niet veel bewegen.' Zegt Louis die me optilt.

Hij straalt echt en loopt met me de trap af.

'Emily! Kom eens?' Roept Louis en ze komt meteen aangestormd.

'Zou je het leuk vinden om een broertje of een zusje te hebben?' Vraagt hij en ze begint gelijk te gillen.

'Krijg ik er een?!' Gilt ze en we knikken.

'Aaahhh! Oom Niall! Oom Harry! Oom zayn! Oom Liam! Tante Jesy! Tante Jade! Tante Leigh! Tante perrieeee! Ik krijg een broertje of zusje!' Gilt ze en ik schiet in de lach.

'A-Ally?!' Hoor ik Perrie paniekerig roepen.

Ik spring uit Louis armen en tref Perrie in de badkamer aan, met de test in haar hand.

'Ik dacht... Ik probeer het gewoon, voor de lol weetje wel... En toen...' Stottert ze terwijl ze de test omdraait. Twee streepjes.

Ik omhels verbaasd maar haar gezicht staat op huilen.

'I-ik weet niet of ik dit wel kan Al, Zayn zegt de hele tijd dat hij geen kinderen wil.' Snikt Perrie.

Ik trek haar in een knuffel en ze huilt op mijn schouder, terwijl ik over haar rug wrijf.

'Het komt wel goed, we gaan het nu aan Zayn vertellen en dan komt het goed.' Stel ik haar gerust.

Ze loopt half huilend achter me aan en Zayn kijkt haar bezorgd aan.

'Wat is er Perrie?' Vraagt hij terwijl hij haar knuffelt.

Ze zucht trillerig en gooit het er bijna niet te verstaan uit. 'ikbenzwanger.' Zucht ze snel.

'Wat?!' Roept Zayn die haar gelijk loslaat.

'Sorry, het ging toch niet expres?' Piept Perrie, doodsbang.

'Dan haal je het weg.' Sist hij en ik trek haar beschermend tegen me aan.

'Weghalen? Ben je wel helemaal lekker? Jullie zijn godverdomme getrouwd!' Roep ik boos.

'Ik ben weg hier, en ik kom niet terug voor dat... Ding... Weg is.' Zegt hij op een koude toon.

Als hij de deur achter zich dichtslaat begraaft Perrie haar neus in mijn shirt en begint hartverscheurend te huilen.

Dit is zo zielig.

Een half uur lang huilt ze non stop door .

'Niall, maak wat thee alsjeblieft.' Zeg ik tegen Niall die geschrokken toe stond te kijken en niet meer van zijn plek gekomen is.

Hij knikt en rent naar de keuken, terwijl ik Perrie op de bank zet.

'Het komt goed meis, je kunt dit. Hij is alleen geschrokken.' Mompel ik.

'Ik hoop het. Het is mijn baby en die wil ik als een echte moeder opvoeden alleen niet alleen.' Zegt Perrie zwakjes.

Niall zet de thee op tafel en is dan weer weg.

'Dankje, maar ik, ik eh..' Stamelt Perrie en daarna valt ze in mijn armen neer, bewusteloos.