Happily [Vervolg op sister of Niall Horan]

Chapter 6- sweet

'Als we nu nog een keer moeten verplaatsen word ik gek.' Zucht ik terwijl ik mijn koffers op een kamer gooi en me op het bed laten ploffen.
'Oh maar dit is een groter bed, dus ik ben blij.' Grijnst Louis die boven me komt hangen.

'You. Are. Dirty. Minded.' Grinnik ik terwijl ik hem met elk woord in zijn buik prik.
'En jij niet dan?' Fluistert hij in mijn oor.
'Misschien.' Zeg ik simpel.
Hij wil zijn lippen op die van mij drukken maar ik hou mijn hand ervoor.

'Na-ah. Die moet je verdienen.' Grijns ik.
'Sinds wanneer?' Pruilt hij.
'Sinds nu.' Antwoord ik.
'Wat moet ik dan doen?' Vraagt hij.
'Daar kom je zelf maar achter.' Grinnik ik en ik ga als een lappenpop op het bed liggen, ik wil wel eens zien wat hij gaat doen.

Hij denkt even na en begint dan kusjes in mijn nek te drukken.
Zijn hand legt hij op mijn buik en gat langzaam naar boven, en dan weer naar beneden. Het geeft me echt de rillingen.
Hij stroopt mijn shirt een beetje op en drukt zijn lippen op mijn buik.

Hij drukt zijn lippen op die van mij en dit keer laat ik het wel toe.
Zijn tong draait langzaam rondjes om de mijne en hij laat na een minuut of wat los.
'Jammer dat we niet veel verder kunnen gaan.' Grinnikt Louis.
'Tja, dat is het nadeel van zwanger zijn.' Lach ik.

'Ik ga even kijken hoe het met Perrie is.' Zeg ik.
Ik sta op, geef Louis een snelle kus op zijn lippen en loop dan naar Perrie's kamer.
'Hi Pezz, hoe is het?' Vraag ik terwijl ik voorzichtig mijn hoofd om de hoek ban de deur steek.

'Ik weet het niet, ik mis Zayn.' Zegt Perrie zachtjes.
Ik hoop echt dat ze snel weer zichzelf wordt, ik geef het niet graag toe, maar ik mis de oude hypere Perrie.
'Hij komt heus wel terug, echt. Als hij zijn kind in zijn armen heeft is hij meteen verliefd, wedden?' Knipoog ik en Perrie krijgt een klein glimlachje oo haar gezicht.

'Ik hoop het maar.' Zucht ze.
'Komt wel goed.' Knipoog ik.
'Hey baby.' Glimlacht Louis als ik de kamer weer binnenkom.
'Wie bedoel je?' Grap ik.
'Jou natuurlijk angel.' Knipoogt hij en ik grinnik.

Ik kleed me om en ga in Louis' warme armen liggen, de armen waarin ik me veilig voel.

ughhhh dit is kort en slecht i know i know maar ik heb niet zoveel inspi meer en adopted by zerrie is een beetje mijn hoofdboek :c ik probeer wel te updaten maar... geen inspi :((( sorreeehhh