Nakabusangot na nakain ang dalaga. Mag isa na naman sya. Aalis pala ang ama nya ng isang buwan at kalahati kaya pinagbigyan ang hiling nya
Sabi ko na nga ba eh! Hindi basta basta napayag si dad kapag walang magandang dahilan
Pero napangiti rin sya sa huli dahil alam nyang walang nagmamasid at magbabantay sa pwede nyang gawin kaya malaya syang gawin ang lahat ng bagay na ipinagbawal sa kanya
Pagtapos nyang kumain naligo na sya agad at umalis ng mansion. Kung titingnan sya sa malayo para syang isang modelo na naglalakad sa kalsada. Simple lang ang damit na suot nya pero hindi nito matatago ang pagiging mayaman
Ano kaya ang magandang gawin ng isang katulad kong loner? Napatingin sya sa isang grupo ng babae na masaya at nagtatawanan napangiti sya ng mapait
Friends? I don't have them and don't need them. Kakaibiganin ka because they need something to you but if you don't have that something they want, they will dissapear like air. Naranasan ko na yan at katulad ng sabi nila 'experience is the best teacher' kaya natuto na ako sa nangyari sakin that's why I never befriend anyone.
"What with thay sad face?" Biglang bumilis ang tibok ng puso nya at parang nakaramdam sya ng tuwa pero hindi nya pinakita na natuwa sya ng makita ang binata
"What are you doing here?" Masungit na tanong. Isa ito sa mga paraan para matago ang tunay mong nararamdaman. Ang hindi ko lang maintindihan bakit ako natawa ng makita ko sya? May lahi ba syang clown na kaya akong pasayahin
"Why? Is there something wrong being me here in my own restaurant?" Nakangising tanong nito inirapan ko na lang sya at inubos ang inorder ko
"That's the same food you order yesterday I thought you don't like the taste of it" nang aasar ang boses nito. Asaran pala ha! Hindi kita uurungan.
"Yes its the same food I'm just wondering what is the taste of it. Kung nagbago ba or lalong lumalala ang lasa" napakunot ang noo nito at walang sabing umalis.
What a walk out king!
One - zero.
Damn that girl! Sya lang nagpainis sakin ng ganito. Makakabawi rin ako. Tumingin ako sa gawi nya at nakitang sarap na sarap sya sa pagkaing inorder nya. Hindi pala masarap ha! Hmm...... she like sweet food.
Nagsimula na akong magluto kahit na wala ang atensyon ko sa ginagawa dahil nasa babaeng nakaupo malapit sa pintuan ng kusina.
Bigla ako napangiti ng makita ang bored nyang expression mukhang ito na ang oras ko para asarin sya. Nakangisi akong nalapit sa pwesto nya napaangat ang tingin nya sakin at hindi nakaligtas sa paningin ko ang ngiting sumilay sa labi nya
Hindi ko mapigilan ang ngiti ko habang nakatingin sa taong naglalakad palapit sa pwesto ko. Kanina pa ako bored at the same time gusto kong makita ang lalaking ito sa hindi malamang rason
"What with your smile?" tanong nito ng makalapit sakin
"what with your question? Kanina ka pa tanong ng tanong" mataray kong sabi na lalong ikinangisi nito
"I'm just happy...."
"pissing me off" pagpapatuloy ko sa sasabihin nya
"Well, Sort of" nakakamot sa batok na aniya. Talagang proud pa syang aminin
"Kahapon lang tayo nagkausap ganyan ka na ka-fc"
"fc? May word bang ganun?" napasapo ako sa noo dahil sa tinanong nya
"tao ka ba talaga? Fc lang hindi mo pa alam" nagkibit balikat ito at sinabing
"masyado ba akong gwapo kaya napagkakamalan mo akong adonis" grabe bilib na ako sa sobrang GGSS nya
YOU ARE READING
LLS3: SPIEL {COMPLETED}
RomanceSimula bata pa lang pangarap na nya talaga ang maging isang kusinero kaya ng nakapagtayo sya ng isang restaurant labis ang sayang nadama nya. Buhay nya ang pagluluto at bahay nya ang kusina. Lahat ng tao nasasarapan sa luto nya kaya ng may nagsabing...
