Ik heb al weer een dag niks tegen Lucy gezegd, ik pak mijn iPhone en stuur:
| aan: Lucy Anderson
| tekst:
| Hi, Lucy!
| how are you? I was wondering :)
| X Niall!
_______________________________
Om de vijf minuten kijk ik of zie iets teruggestuurd heeft, maar na anderhalf uur nog steeds niks...
Zou er iets zijn?
'NIALL! JOIN US! WE GAAN NAAR EEN DISCO IN DE STAD!' Hoor ik Louis roepen.
'NO THANKS, GEEN ZIN IN!' Roep ik terug, ik ben te moe om te gaan feesten ofzoiets.
'WAT JIJ WIL!' Hoor ik ze enigszins geïrriteerd terug roepen.
'HAVE FUN!' Roep ik. De deur gaat met een harde klap dicht, een paar seconde later hoor ik gegil van fans buiten.
Elke dag staan er buiten voor het hotel wel een paar fans ons op te wachten.
Ik check mijn mobiel weer, nog steeds geen berichtje! Ik wordt ongerust!
Weetje, ik wil gewoon even rust, misschien doet een avondje naar de Beach me wel goed.
Ik pak mijn tas, met daarin mijn zonnebril, geld, en slippers. En andere nodige spullen zoals: mobieltje, sleutels etc.
'Moet ik rijden?' Vraagt een "bewaker/hulpje".
'Nee, het komt goed.' Zeg ik.
Ik loop de trappen af.
Als ik buiten ben hoor ik enorm veel gekrijs van fans. Ik zwaai even, oh god weer eens allemaal foto's worden er gemaakt.
'Can we take a picture with you?' Gillen ze.
Goed dan...
Vele foto's later zit ik eindelijk in een zwarte auto en rijd de smalle weggetjes van Pearl City, hoewel het eigenlijk een dorp is, wat ik niet kan begrijpen. Wat ik wel begrijp is dat Lucy er woont!
Ik kijk als ik langs haar huis rijd even naar binnen, het licht is uit. Ik vind het maar niks! Zo om half 8 s' avonds...
En nog steeds geen berichtje!
JE LEEST
He makes me strong (Dutch fan fiction)
FanfictionDaar stond ik dan, voor de rails van een trein, een trein die me straks gaat overrijden. Ik probeer mijn ademhaling rustig te krijgen maar dat mislukt, mensen om me heen kijken me raar aan. In de verte zie ik de trein komen aanrijden. Mijn hart klo...
