The S.A.I.N.T.S 2: Reloaded

Reloaded 33

Relative Theory

Stephie's POV

Bakit biglaan?

Ganun ba ka traydor ang sakit niya?

Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko ngayon...

Parang biglang namanhid ang katawan ko.

Nakasunod ako habang dinadala siya medical building upang subukang i-revive.

Nanunuot ang lamig sa aking katawan habang pinagmamasdan ang walang buhay niyang katawan.

Gustong kong sumigaw ngunit hindi ko magawa dahil mas nangingibabaw ngayon sa akin ang pag-asa na sana ay magkaroon ng isang milagro.

Sinubukan kong pasukin ang isip niya baka sakaling natutulog lang siya ngunit hindi ko mapigilan tumulo ang luha sa mga nababasa ko dito.

He is having a flashback of good memories.

Kadalasan ay mukha ko ang nakikita ko sa flashback. Sabi nila oras na malapit nang mamatay ang isang tao ay nagkakaroon ito ng mga flashbacks.

Napahinto ako sa pagsunod ng may maalala ako.

Si Tammie...matutulungan niya si Branzen.

"Dahil natin siya kay Tammie!" Sigaw ko.

Agad na niliko ni Andy ang medical bed patungo sa kwarto ni Tammie.

Nagulat si Tammie ng maabutan kaming nasa loob ng kwarto niya.

"Anong nangyari?" Agad niyang pinagmasdan si Branzen at sinuri. "May pulso pa siya, sobrang hina nga lang at sa itsura niya mauubusan na siya ng hangin sa ulo."

"Tammie, please...help him." Pagmamakaawa ko.

"Ano bang sakit niya?"

"Isang klase ng brain cancer at malala na ito."

"Dalhin nyo siya sa operating room ngayon din." Agad tumalima si Andy at Roscoe.

Pinasok nila sa operating room si Branzen at ng nasa loob na ay...

"Lumabas na kayo...huwag ninyo akong iistorbuhin." Sinarado ni Tammie ang buong kwarto at ni-lock.