Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün de böyle bir şeyle giriş yapmak istedim . Böyle şeyler oldukça buraya koymaya devam edicem. Beni çok mutlu ediyorsunuz gerçekten. İyi ki varsınız :))
...
Mavi gözlü devlerime.... Minnacık kadınlarıma...
Mavi gözleri hâlâ gözlerimde , elleri hâlâ sıcak ellerimdeydi, sanki bir cevap bekliyordu. Öyle masum, öyle çaresiz bakıyordu ki içimden bir ses :
" Benim de sana ihtiyacım var." de diyordu, ama olmaz çok hızlı olur.
"eyvallah" falan mı desem acaba. Of dinlemeyeceğim onu zaten ne dese yanlış çıktı bu zamana kadar.
Cama sertçe vurulmasıyla Arın anında ellerimi bıraktı ve camı açtı orta yaşlarda öfkeli bir adam :
"Sizi mi bekleyeceğiz kardeşim, çekin kenara orada yaşayın aşkınızı Allah Allah."
Yaklaşık 3 dakikadır yolun ortasında duruyoduk. Evet Arın arabayı durdurdu derken direk yolun ortasında durdurdu demeye çalışmıştım.
"Kusura bakma abi biz en iyisi giderek aşkımıza devam edelim." diyen Arın'a anlamsız gözlerle bakarken Arın camı kapattı ve arabayı çalıştırdı. Ne yapmaya çalışıyordu bu adam, kalpten falan gitmemi mi istiyordu? Başka biri olsa 2.günden ne bu samimiyet diye anında bulunduğum yeri terk ederdim ama yapamıyordum bu adama bunu yapamıyordum. Bir şey bağlıyordu beni ona cevap da veremiyor öylece duruyordum.
Eve yaklaşmıştık, Bade'nin beni sabırsızlıkla beklediğine emindim. Açıkçası bende sabırsızlıkla eve gitmeyi ve olan biten her şeyi baştan sona Bade'ye anlatmayı bekliyordum. Yeni yeni aklıma geliyordu ki biz Arınla aynı sitede oturuyorduk! Ciddi ciddi patronumla aynı sitede oturuyorum. Bu evi 2 sene önce Bade'nin babası bize vermişti. Bade kendi evine çıkmak isteyince beni de yanında istemişti babası da bunu yalnızca kendi evlerinden birinde oturursak onaylayacağını belirtmiş ve bu evi bize vermişti. Ev gerçekten çok güzeldi, büyük bir site içerisinde 2 katlı kullanışlı bir evdi. Arın sitenin sonunda oturuyorsa aramızda hemen hemen 3-4 ev var demektir. Bu adam bana bu kadar yakın mıydı gerçekten?
"Geldik." Arın arabasını sitenin otoparkına çekmişti. Burası sitenin çıkışıydı. Hızlıca arabadan inip Arın'ın yanına doğru yaklaştım . Yol boyunca hiç konuşmamıştık, Arın şu an bile yüzüme bakmıyor ya da bakamıyordu. Henüz çok az yürümüşken Arın'ın tepkisiyle bir anda kafamı önünden geçtiğimiz evin bahçesine doğru çevirdim.
"Rüzgar! Ne yapıyorsun sen burada, manyak mısın oğlum? "
Rüzgar yastığı ve yorganıyla birlikte bahçenin içerisindeki banka öylece yatmıştı. Bu hali güldürmüyor değildi gerçekten. Tabi ben Arın'ın ciddiyetinden gülemiyordum orası ayrı.
