Rengi akmış bir Pazar günü bir papağanı dinledim. İçim acıyla doldu, kendi kendine konuşuyordu. Ağzından çıkanlar gökyüzüyle buluştu. Kafesi elimdeyken en yükses sesiyle öttü. Sonrasında kafes, elimden uçtu.
Yeryüzüne uçtu, papağanın içindeki acı ve yalnızlık havaya karıştı.
Geride bıraktığı karmaşık görüntü Pazar günümün rengi oldu.
(dostuyum artık,
dostlar bunu yaparmış.kurbanların acılarını alırlarmış, bulutlara verip yağdırırlarmış.)
ght
![](https://img.wattpad.com/cover/97732617-288-k423360.jpg)
YOU ARE READING
we've all got to grow up sometime, i guess this is my time
Poetryyol durduğunda bir başka ruha aşık oluyorum bir cuma ertesi ve bir pazar