Bir dilim var benim, dilim dilim dilimlere ayırdığım bir dilim.
Yıldızlarla konuşabildiğim, şu sayfanın her bir tanesiyle ağlaşabildiğim bir dilim.
Tek insanı benim, bundan sanırım diğer dillere biraz deliyim.
Ah, merhaba! Bugün ağaçtan düştüm. Bedeni ağacın dibinde gömülü olan babamın söyledikleri çınlar kulağımda.
"Şiir, ağacın tepesine çıkarak yazılmaz."
Ben de düşerken yazmayı denemek istedim. Hazırlığımı yaptım, saçlarımı ördüm , bacağımın arası görülmesin diye kalın çorap üstüne kendi diktiğim eteğimi giydim.
Ve düşledim düşerken.
Dilimi buldum üstelik, konuşmasını hatırladım.
Yoktum bir süredir,
Düşmesini öğrendim.
ght
YOU ARE READING
we've all got to grow up sometime, i guess this is my time
Poetryyol durduğunda bir başka ruha aşık oluyorum bir cuma ertesi ve bir pazar
