KELİMELERİM GECENE EŞLİK ETSİN

17.36

Küçükken , henüz hayat ile
Bu denli tanışmamışken 
Bizim evde kalın ,
Ağır mı ağır yorganlar vardı.
Annem kışın üzerime onu örterdi ,
Sırf üşümeyim diye.
Mızmızlanırdım ,
İstemiyorum ben bu yorganı derdim.
Öyle ağır gelirdi ki
Gece nefes alamayacağım zannederdim.
Ama ısınırdım ,
Yatağım sıcacık olurdu ,
Üşümezdim.
Ben hayatın vermiş olduğu
Sorumlulukların ağırlığında ezilmektense
O yorganın altında ezilmeyi ,
Mızmızlanmayı yeğlerdim ..
Yorganı yaktım ,
Mızmız kızı gömdüm.
Ve ben ;
Geri dönemeyecek kadar uzaklaştım.