Nako hindi na magkanda mayaw ang pawis ko sa buong mukha at katawan. Kadiri, super. Pero no choice alangan naman na huminto pa ko para lang mag punas ng pawis eh pwede ko namang gawin yun habang tumatakbo ako. So ayun na nga, Grabe hindi ako na inform na marathon pala ang sinalihan ko, Akala ko magpapaka estudyante ako ngayong araw. Ngunit athlete pala ang peg ko.
I kept on running ... Then
"Ouchhhhhhh watda!" Singhal ko.
"Naku sorry miss"
Goshhhhh natapunan pa ko.
"Omayghadd. Natapunan pa ko ng juice mo!"
Take note Plus na apple juice yung iniinom nya. Yung naka tetra pack. Haha napaka isip bata.
"Sorry ikaw kasi natakbo. Di ko nakita"
"Wow ako pa talaga ha" painus kong sabi.
"Oo ikaw" Pang aasar nya sakin. May pagtawa pa, Kala nya ang ganda ng mga chinito nyang Mata. Excuse me hindi no.
"Next time titingin ka kasi sa dinadaanan mo!" Pagsigaw ko.
Ghaddd I'm so mean.
"Wow miss, ikaw na nga may kasalanan ako pa mali. Ikaw din naman eh, di ka nakatingin sa dinadaanan mo, TUMATAKBO KA PA!"
O myyy. Pinagka diinan nya pa talaga yung tumatakbo ka pa na word.
Nako, papatulan ko na sana sya kaso na alala ko na tumatakbo yung oras so sobraaaaaaaaaaang late na talaga ako.
"May araw ka din sakin" banta ko sakanya, habang naka taas ang kamao ko na parang nagbabanta at nag yayaya ng suntukan. Sabay tumakbo na ko.
"Sige lang miss. Aantayin kita Haha!"
Narinig kong sinigaw nya yan. Grabe ang kapal ng mukha. Pasalamat Sya nagma madali ako!
Pag nagkita kami may kalalagyan Sya sakin.
