yolun üzerinde bir ruha rastladım, yaşamanın sırrını bulmuş

hanımefendi, mor sever

annem girdi içeri
kapının kolunu kırmışım, öyle söyledi

sapsarı çoraplarımın gözlerimi almaya devam etmelerine izin verirken ağzımdan kelimeler koşmaya başladı

"hanımefendi, gökyüzü güneşi pataklar!"

o sadece
ağlamaya devam etti

annem garip bir kadındır,
birasını, mor rengini ve saçlarını çok sever

ama hep kestirir saçlarını ve yıl oldu giymiyor morlarını

"güneş, bir yıldızdır küçük ışık
ya güneşsen, sinirin kendine mi yani!"

bağırarak söyledi
ama öyle coşkulu bağırdı ki
kendimi camımın önünde buldum

sonra gitti
ben de kuş cıvıltılarını dinlerken uzaktaki şehire baktım

-

eğer! eğer ben güneş isem!
kendimi bu camdan atacağım!

belki sıcağımla dünyayı kavururum hanımefendi

belki sadece mor çiçekler kalır ve bir metresin ölüsüne bakarak yudumlarsınız biranızı

hanımefendi

ght