-14-

1K 78 24
                                    


Bugünlerde sahte kaza düzenlemek çok kolay...

İnsanlar para için her şeyi yapabilir halde.Ne kadar acınası,

Ama sen öyle değilsin para senin umurunda değil,senin sadece fırçalara ve boyalara ihtiyacın var ve ben bu yönüne bayılıyorum.


"Lee?."

Güzel sesini duyduğumda başımı sana çeviriyorum.Ayaktasın ve sağ elinde geçen akşam aldığın beyaz bir ceket var üstünde harika duruyor.

"Erken çıkmam gerekiyor James beni kapıda beklediğini söyledi benim için biraz hocayı oyalayabilir misin?."

Siktir.

O arabaya binmene izin veremem.Düşün Black düşün!

"Ben seni bırakırım ama şuan gitmemelisin Bayan Todd performanslar hakkında bilgi verecek."

"Bir şey olmaz sınıf arkadaşımdan alırım.Görüşürüz."

Bir şey dememe izin vermeden sırtını dönüp hızlı adımlarla çıkışa yöneldin ve ben sıçtım.

Telefonumu cebimden nasıl çıkarttığımı hatırlamıyorum bile şarjı bitmiş olması durumumu daha kötü hale getiriyor.

O arabanın içinde geberme ihtimalin var ve ben senin ölü olman düşüncesini bile kaldıramıyorken bunun cidden olması benimde gebereceğim anlamına gelir ve bugün ölmeyeceğiz güzelim.

Önümde oturan çocuktan hızla şarj aletini istiyorum ve telefonumu şarja takıyorum.Koşarak yangın alarmına ilerliyorum -etrafta kimse olmadığı için şanslıyım-

Alarma bastığım anda tiz bir siren sesi okulu sarıp sarmalıyor ve okul boşaltılıyor.

Bahçeye ilerlediğimde şaşkın bakışın eşliğinde okula ve bana bakıyorsun.

James yanında ve sana gereğinden fazla yakın duruyor.Yanına ilerliyorum

"Lee?.Neler oluyor."

"Bilmiyorum teknik hata falandır."

Kafanı "anladım" anlamında sallıyorsun -seni öpmek istiyorum!-


James bana iğrenç bir şekilde baktıktan sonra elinden tutuyor.Sende hemen geri çekiyorsun,

James

"Gidelim mi?."diyor

Rahatsız olduğun o kadar belli ki keyifleniyorum.

"Görüşürüz Lee."

Kafamı sallıyorum ve gidişini izliyorum.Görüş alanından çıktığın anda koşarak okula giriyorum.Yüksek ihtimal başım bundan çok fena yanacak...


Telefonu açıp hızla Jason'ı arıyorum -Araba kazası için rüşvet verdiğim adam-

Siktir açmıyor

Düşün Lee...



Fakat ben düşünemeden kulaklarımı tırmalayan fren sesini ve daha sonrasında gelen çarpma sesini duyuyorum.



***


Kazanın üstünden 3 gün geçti James ve Jason öldü sense yaşamaya çalışıyorsun.

Valya sana ihtiyacım var her şey üst üste geliyor yaptığım şeyleri hatırlamıyorum Jason'ı ne zaman öldürdüğümü hatırlamıyorum.Lee'nin çökermesini yapan ben bile değildim, küçülüyorum.Bedenimi sanki başka biri kontrol ediyor.Sadece yanımda olmana ihtiyacım var geri gelmelisin.Benim yüzümden o haldesin iğrenç biriyim biliyorum seni yanımda tutmak istemem çok yanlış ama elimde değil seni çok seviyorum o kadar çok seviyorum ki şu anki haline üzülemiyorum çünkü tam istediğim durumdasın oradasın ve benimsin her zaman orada olacaksın biri seni götürmeye geldiğinde ben orada olacağım sana kimse zarar veremeyecek kimse rahatsız edemeyecek benim odamın içinde olacaksın ama böyle değil sen acı çekerken değil Valya lütfen uyan sesini duymak istiyorum gülmeni istiyorum yüzünde oluşturduğun bütün mimikleri benim için yapmanı istiyorum.Seni seviyorum.Seni çok seviyorum.


***

1 ay sonra ilk kez bugün gözlerini açtın hiç bir şey olmamış gibi.Üstelik ilk kelimen benim adım.Tanrıya şükürler olsun ki hayattasın.Hayatım durma noktasına gelmişti ve sen bana tekrar hayat verdin şu an tahliye olmanı bekliyorum.Doktarlar yürümenin biraz zaman alacağını söyledi yaklaşık 1-2 hafta falan ama sen şimdiden yerinde doğrulmaya başladın.O kadar aydınlıksın ki gözüm seni zor algılıyor.James'in ölüm haberini aldığında üzülmüştün ama beklediğimden daha az tepki verdin.Ayrıca uyandığını duyunca Mia mutluluktan ağladı.Babansa hiç uğramadı...


Her şeye rağmen geri döndün.Benimlesin ve öyle kalmalısın...





Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 20, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Takip(Yandere)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin