The wolf next to me

Hoofdstuk 21

"Hou je mond!" hoorde ik Roderick sissen tegen haar. Ik stond op maar bedacht me toen weer dat dat geen zin had, want ik zat nog steeds vast. "Laat haar los!" schreeuwde ik. Ik hoorde even niets. Maar toen hoorde ik zware voetstappen mijn richting inkomen. Oh nee...

Roderick stond weer voor mij. Ik bleef zelfverzekerd staan. Ook al was ik van binnen eigenlijk doodsbang. "Wat zei je?" siste hij. "."Je hoorde me wel" zei ik, met iets minder zelfverzekerdheid dan ik gehoopt had. Hij zag het aan me en hij begon gemeen te grijzen, waarnaar hij zijn hoektanden blootte en siste. "Maak me niet dood." piepte ik terwijl ik mezelf tegen de muur aandrukte. "Ik heb nog een Luna, dus jij doet er niet echt toe." grijnsde hij. Ik keek hem met angst in mijn ogen aan. Daarna gleden mijn ogen naar zijn scherpe hoektanden, die zo meteen twee gaatjes in mijn huid zullen boren. Hij zette zijn mond op mijn schouder en hij begon met zuigen. Ik kreunde van de pijn. Hij stopte even en keek mij grijnzend aan. Hij vond het leuk om me te zien lijden. Hij zette zijn mond nu op mijn pols. Hij boorde twee nieuwe gaatjes in mijn huid. Er kwam een traan uit mijn ooghoek. Ik voelde me slap, het bloed werd uit mij gezogen. Ik kon het niet meer aan en alles werd zwart.

P.O.V. Alec
Langzaam open ik mijn ogen tot spleetjes. Het felle licht komt me tegemoet. Ik kijk om me heen en ik zie daar mijn Beta en Third, Adam en Blake, naast me zitten op een stoel. "Waar ben ik?" vraag ik ze. "In het ziekenhuis, Alpha." Antwoord Adam.
Toen drong het me binnen, Roderick, Lexi...

Ik veerde omhoog, maar ik werd tegengehouden door Blake. "Alpha, de dokter zeiden dat je moest rustten."

"Rusten?! De Luna is in gevaar en ik moet hier rusten?!" riep ik gefrustreerd. Adam en Blake keken mij geschokt aan. "Wat is er met de Luna?!" vroegen ze aan mij. "Roderick de vampier.. heeft haar..." bracht ik met moeite uit. Ze keken me geschokt aan, totdat Adam de stilte verbrak. "Maar dan moeten we nu meteen gaan!" riep hij terwijl hij op stond en in zijn wolf veranderde. Ik knikte en we rende even later met zijn drieën het ziekenhuis uit. Via de mind-link had ik de rest van de roedel beveelt om Lexi op te sporen. We rende door de bossen opzoek naar haar geur.

Het duurde lang maar uiteindelijk had ik haar geur gevonden, haar heerlijke geur. We volgde het spoor, totdat we uitkwamen bij een duistere villa. Het was diep in het bos waar geen een zonnestraal kwam. Ik liep naar de deur en probeerde hem open te doen. sh*t, op slot. Ik scande het huis en mij blik viel op een open staand raam op de tweede verdieping. Er naast hing een regenpijp. Ik ging even achter een bosje staan en veranderde terug in mijn mensen vorm. Ik deed mijn boxer aan en ik liep naar de regenpijp. Ik klom naar boven en ik bedacht me toen hoe apart dit er eigenlijk uit ziet. Een man die in alleen zijn boxer aan een regenpijp hangt. Maar goed dat even terzijde.

Ik klom naar binnen. Zo te zien was ik in een slaapkamer van een van de vampiers. Ik liep de gangen door op mijn tenen, hopend dat niemand me zou horen of zien.

Waar zouden ze Lexi houden? Ergens waar niemand ooit komt neem ik aan.

Een lampje ging bij mij branden, de kelder!

Ik was op zoek naar de trap naar beneden. Het was een doolhof, voor mijn gevoel bleef ik maar rondjes lopen. Uiteindelijk zag ik de trap aan het einde van de gang. "Eindelijk" zuchtte ik. 

"Help!" hoorde ik Lexi ineens iemand roepen via de mind-link.

Ik liep de trap snel af, ik moest zo snel mogelijk bij haar zien te komen. Ik was nu op de eerste verdieping, nog twee trappen en ik ben in de kelder. Ik liep de volgende trap af maar ik stopte abrupt toen ik midden op de trap stond en ik beneden aan de trap een vampier zag staan, Hij keek mij grijnzend aan. Sh*t...