"Ας πιάσουμε το ψώνιο να φασωνετε"

168 15 6
                                    

Η ώρα είναι 11:30.
Και το μόνο στοιχείο που έχουμε στα χέρια μας είναι το μήνυμα που είδα!

Εχω πιεί με τα κορίτσια τουλάχιστον 4 μπύρες η καθεμία και αποφασίζουμε να γεμίσουμε το στομαχακι μας με νεράκι γιατί μας βλέπω να γιναστε ντιρλα!

- Είμαστε εδώ περίπου 10-' και το μόνο που κάνουν είναι να παραγγέλνουν μπύρες! Θα με είχε πιάσει κατούρημα!
Λέει παραπονεμενα η Χρυσα.

- Οπααα!  Τι ώρα είναι; ρωτάω την Μαριχρυσα

- 11:30. Ο ΝΑΙ! 11:30 ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΣΥΝΆΝΤΗΣΉ!

Κοιταζόμαστε μεταξύ μας και συνεχίζουμε το σχέδιο "Ας πιάσουμε το ψώνιο να φασωνετε!"

-Λοιπόν, Χρυσά κοιτάς τον γύρο χώρο μήπως δεις κάποια να κατευθύνεται προς το τελευταίο καναπεδακι.
Μαριχρυσα εσύ θα μείνεις εδώ και θα μου κανείς νοήματα!
Και εγώ θα κάτσω κοντά στο καναπεδακι για να βλέπω τι γίνετε; Έτοιμες;

Τα πόδια μου τρέμουν και νομίζω ότι όταν σηκωθώ θα πέσω στα πατώματα και θα με κοιτάνε όλοι!
Και εγώ για να το παίξω χαλαρή θα πω "Μην ενοχληστε για σφουγγαρισμα ήρθα."

- Να είμαστε όσο πιο προσεκτικές μπορούμε οκευ;
Λέει η Χρύσα ενώ κατεβάζει μονορούφι την μπυρα της.

Πρώτη σηκώνεται η Χρύσα και κάθεται στο μπαρ, από κει μπορεί να βλέπει τα παντα!

Η Μαριχρυσα στήνει μάτι στον Δημήτρη που μπεκροπίνει με την παρέα του, ενώ εγώ πάω και κάθομαι κοντά στο τελευταίο καναπεδακι και περιμένω.

Περιμέναμε 10' και ξαφνικά βλέπω την Χρύσα να κουνάει τα χέρια της στον αέρα για να την δει η Μαριχρυσα.

Βλέπω την Χρύσα να δείχνει κάποιον η κάποια και είναι σε φάση "Μαριχρυσα γαμω το κέρατο μου κοίτα ! Εδώ!"

Η Μαριχρυσα αποφασίζει να ξυπνήσει από τον ύπνο του δικαίου και κοιτάει μια κοπέλα που της δείχνει η Χρύσα

Εκείνη μένει με το στόμα ανοιχτό και γυρνάει απότομα και μου κάνει νόημα σαν να λέει

"Βρηκαμε την πατσαβούρα! Έρχεται!"

Εγώ αρχίζω να τρέμω και κοιτάω από πάνω μέχρι κάτω την κοπέλα που πλησιάζει το καναπεδακι.

Μακρύ μαύρο μαλλί,καφέ μάτια και...οπααα Τι είναι αυτά που φοράει!
Το φόρεμα το έχει φτάσει στο Θεό και η γόβα στιλέτο...μου θυμίζει ξυλοπόδαρο ο τρόπος που περπατάει και προσπαθώ να μην κλάψω από τα γέλια.

Εκείνο το καλοκαίρι...Where stories live. Discover now