Eyes - The Horror Game

Sonunda!

-Tuttum saçlarından!
-Iyy bu pistir şimdi!
-Ulan gerizekalı, al şu anahtarı!
-Tmm.
-Tşk.
-Öd.
-Ya aman neyse, aldın mı?
-Hayır!
-Ne zaman alcan?
-Ya öf tamam aldım!
Özge anahtarı aldıktan sonra koşmaya başladık. Ama ne hikmetse ışınlanacağı tuttu. Bize bişi koklattı sonra etraf karardı.
**********
-Biz neredeyiz?
-Galiba biliyorum. *Yutkunur.* Bodrumda.
Bunu duyan Özge deliye döndü. Ama boynundaki ip yardımcı olmuyordu.
-Bırak bizi bıraaaaaak!
-Yoh ya! Çok koştum ben sizin peşinizde.
Ben ise kafamı eğmiş, bizimkilerin yanına gitmeyi bekliyordum. Özge'nin bağırmaktan sesi çok kısılmıştı. Son gücüyle konuşuyordu.
-Lütfen, bırak...
Fısıltıyla konuşuyordu artık. Yapacak bişi yoktu.
-İdil için, lütfen, Gonca için...
Not: Arkadaşın ismi Gonca İdil, İdil J başka.
-Hah, İdil içinmiş, yok öyle bişi, insanları kandırıyorum ben sadece. Gerizekalılar!
Bunu duyunca sinirlendim, hem de çok, İdil' in duygularıyla oynamak ne ya? O kız en ufak biriden bile korkabilecek, ya da en korkunç bişiye gülebilecek bir insan!
-Lan! Bana bak! S*kt*rtme belanı! Sen bunu Nasıl yaparsın lan!
Özge bana malmışım gibi bakıyordu. Şaşırmıştı o da. E haklıydı yani benim küfrettirmiş gördüğü sayılı zamanlardandı. Bir çırpıda Özge' yi boynundaki iplerden çözdüm. O da beni. Eyes tabii ki afallamıştı. O ara kurtulduk. Ve evden çıktık. Dışarıda bizim mallar bağırıyorlardı. Erkekler CR konuşuyor, kızlar da #TeamÖzGi siye konuşuyorlardı. Bizim halim,z işkenceden halliceydi. O an ikimiz de bayıldık.
**********
Hastanedeydim. Herkes yanımdaki yataklara yatırılmıştı. Umarım bir daha böyle bir şey yaşamayız.

Evet arkadaşlar, sizce final mi olsun sezon finali mi?
(Abi %100 sezon finali)
Yiğit! Sen karışma!
(Bence Yiğit haklı)
Sana sormadık Öznur!
Neyse sonra görüşürüzzzzzzzzzz!