"เบตตี้.....ฉันขอโทษ..."
เสียงของชายหนุ่มเอ่ยแผ่วเบา
เขาไม่ได้ตั้งใจ เขาไม่เคยคิดจะปิดบังอะไรกับเธอ แต่มันจำเป็น
จั๊กเฮดรักเบตตี้มากกว่าที่จะพูดความจริง เขากลัวว่าอีกฝ่ายจะผิดหวัง
และกลัวว่าอีกฝ่ายจะทิ้งเขาไป.....
"จั๊ก...ฉันไม่ได้โกรธนาย"
หญิงสาวตอบกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ
ที่ทำให้คนตรงหน้าของเธอหลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้น
"ถ้าเธอโกรธ ฉันก็เข้าใจ"
จั๊กเฮดพยักหน้าให้กับเบตตี้ เขาไม่โทษอะไรเธอเลย เขาเป็นคนผิดเอง เขาโกหก
"เธอมีสิทธ์จะเกลียดฉันเบต หลังจากที่เธอรู้ว่าพ่อฉันเป็นอะไร ถ้าเป็นคนอื่นเขาก็คงจะไม่อยู่ตรงนี้หรอก..."
เขาว่าต่อพร้อมกับมองหน้าของหญิงอันเป็นที่รักซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเลย
เธอไม่มีท่าทีรังเกียจใดๆ
ในสายตาที่เธอมองเขากลับมีแต่ความสงสารและเห็นใจ
แต่ในความสงสารและเห็นใจนั้นมีความรักอยู่ด้วยไหน...จั๊กเฮดก็ไม่รู้เช่นกัน
"ฉันไม่ใช่คนอื่นสักหน่อย"
เธอยิ้มอีกครั้งและจับมือของเขาไว้
โลกทั้งโลกเหมือนกับจะมีแต่พวกเขาแค่สองคน ไม่มีใครออกมาเดินในตอนค่ำ ทั้ง
ริเวอร์เดลมีแค่ทั้งสองเท่านั้น
สาวเจ้าของเรือนผมสีอ่อนยื่นมือไปประคองหน้าของชายหนุ่มผมสีเข้ม
"จั๊กกี้ ฉันไม่สนใจหรอกนะว่านายจะเป็นใคร พ่อนายจะเป็นแก๊งเซาท์ไซท์ เซอเพ็น หรืออะไรก็ช่าง"
เบตตี้ว่าต่อด้วยน้ำเสียงที่เรียกว่าแทบจะไม่มีการใช้อารมณ์หรือความโมโหใดๆแฝงอยู่เลย
"อย่างเดียวที่ฉันสนใจคือนายพูดความจริงและจริงใจต่อฉัน แค่นั้นก็พอแล้วจั๊ก
ฉันต้องการคนที่รักฉัน คนที่ฉันเชื่อใจ ไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบ"
เมื่อเบตตี้พูดจบ เธอก็ดึงชายตัวสูงกว่าเข้ามากอด
YOU ARE READING
ฟิคลั่น Riverdale
Short Storyลงฟิคลั่นจากซีรี่ย์เรื่องRiverdale จะลงไปเรื่อยๆ ไม่ว่าคู่จะผีแค่ไหนก็ตาม ใครหลงเข้ามาหรือตั้งใจเข้า ก็มาช่วยกันพายเรือนะคะ ปล. ลงJarchie บ่อยหน่อยเนอะ
