●6●Benden uzak dur!.

97 81 16
                                    

    Bir anlık cesaretle atmıştım o mesaj,pişman değildim ama üzgündüm .

   Ben böyle bir insan değilim ki.
Mesajı attıktan sonra burdan kaçma planı yapmaya başladım plan basit Ipek gelmeden tüyücem
.
   Buldum neden tüyim,eğer saklanırsam onların büyük aşklarının çöküşünü izleyebilirim.

  Ne saçmalıyıyorum ,en fazla kavga ederler.

  Yavaş adımlarla erkeklerin odasına doğru ilerledim ,yani partide eğleniyorlardır en fazla.
Odaya girdim yatakların altına sığamazdım ama i erkeklerin zulasının olduğu yere sığardım.

  Müzik sesinin kesilmesiyle hemen oraya girdim.

  Aşağıdan bağırışmalar geliyordu,sonra kapı açıldı birisi "boşaltın burayı parti biitti ,zaten kimse yokmuş" dedi . Ne yedimmi şimdi nanayı.  Evin sesizliğinde Onurun kükremeleri yankılandı. Şuan acip trıstım. Yerimden yavaşça çıktım, kapıyı açtım ve dinlemeye başladım.

   "Ipek bak açıklayabilirim."
Sonra Ipeğin hıçkırıklı sesi duyuldu "Ben sana güvendim bir şans verdim,biz dedim belki oluruz dedim değişmiştir dedim.
O olayı bile siğneye çektim." Bu son konuşma oldu . Onur dizlerinin üzerine çekerek yere yığıldı.

  Bu olay Ipeğin o olay demesinden sonra oldu. Ne olayı ,anlayamıyorum.

   Kalbime binen ağrıyla bende onun gibi çöktüm.

  Ipek son birkere ona bakarak arkasını döndü arkasına döndü ve en başından beri benim burda olduğumu varkettiğini
kanıtlayarak bana baktı.

  Tuhaf bir şey vardı yüzünde.
Sanki ,boşver şuan burdan nasıl çıkıcaksın onu düşün.

  Ipek gitmişti arkasındaki yıkıntıyı bırakarak . Kendimi suçlu hissediyorum. Hissetmemde gerek çünkü bunun sebebi bendim. O ne kadar da o kızla yakın olsada o fotoğrafı atmamalıydım.

    Merdivenlerden inmeye başladım,anında kafasını  girmek istediğim an belkide şuan. Ben ona bakmamaya çalışarak yanından geçip gidicekke n. Ayğa kalkarak önümü kesti ve yüzüme ben bi aptalmışım gibi baktı.

   "Sendin dimi ona o mesajı atan. Tabi ya beni sevdiğini söylemiştin ,hani mutlu olmamı istiyordun neden mahvettin bizi." Gözyaşlarımın akmasıyla kalakaldım haklıydı .

"Ama sen tam bir şımarık çocuksun, istediğin oyuncak alınmayınca etrafına saldırıyorsun. Benden uzak dur karşıma çıkma yoksa kötü olur.

  Kapıyı çarparak gitti.
Bende kendi yalnızlığımla kaldım. Istediğimde bu değilmiydi ayrıldılar zaten daha ne istiyorsun aptal.

  Ayrıldılar ama asla beni sevmiycek asla benim olmayacak. O haklı ben tam bir şımarığım.
  
    Napıyorum, ben böyle bir insanmıyım.

Onlara kendimi afettirmem lazım.
Tamam onun acısı mutluluğundan daha çok  koyuyor.
 
   Korkularımın üzerine yeni bir korku daha eklemek istemiyorum.

  Onu her gördüğümde acı çekmek istemiyorum.
 
  Yeni bir deftere başlamak istemiyorum.
  
  Yaptığım hatayı telafi edicem.
Bi sefer inmem gereken yerde inerek ,zamanımı değerlendireceğim.

  O gözleri Dipsiz kuyularım ilk defa  sulanmıştı, ilk defa o karanlığından çıkmak istediğini gördüm ben onun tek çıkışını da kapattım .
 
  Giderken ne demişti Hani mutlu olmamı istiyordun  demişti oysa ben ne yaptım.
 
   Onu bu kadar severken nasıl ,nasıl olmuştu da o kızla bu kadar yakındı.

   Sonra Ipeğin giderkenki bakışları. Beni nerden görmüştü.
Ben ses çıkarmadığıma eminim.

  Telefonum saat kaç oldu .
Biri telefonunu unutmuş olamalı çünkü benim telefonumun sesi bu değil.

MAHŞERWhere stories live. Discover now