CHAPTER 13

19.1K 655 55
                                    


STELLA POV

Nandito parin ako sa garden, kahit papaano nahimasmasan na ako.

Tatayo na sana ako ng

"S-stella?"

Biglang bumilis tibok ng puso ko.

"Stell-la

Tawag nya ulit, unti unti ko syang nilingon,

bakit ganito ba ang epekto nya saakin? sino ba sya? pilit kong inaalala pero wala talagang lumalabas,

kanina, i remember few of them but as i said, blurry silang lahat, im not sure kung sino angnagsasalita at kung sino ang taong nagsasabi na mahal nya ako,

at ang taong tinugunan ko rin.

napahawak ako sa mukha ko ng may biglang tumulo

wait~ tumulo? umuulan ba? tumingin ako sa itaas pero wala.

tinitigan ko naman ang isang lalakeng papalapit sakin,

ngayon ko ang napansin na kahit malayo at umiiyak sya, may hawig sila ng anak ko, si Axl,

but why?

unti unting lumapit sakin ang lalake at hinawakan ang pisngi ko, i just stared in his eyes,

"stella? ikaw na ba yan?" tanong nya, he knows me, ibig bang sabihin, kilala ko sya dati,

kahit na pinipiga ang puso ko dahil nakikita ko syang umiiyak,

isinawalang bahala ko yun dahil once na umiyak ako, baka di ko mapigilan ang sarili kong yakapin sya,

gusto ko munang malaman kong sino sya.

"stella, h-how? nauutal niting sabi, unti unti ko nang hinawakan ang kanyang pisngi at pinunasan ang pisngi nya, bat ayaw nyang tumigil sa kakaiyak?

"tumahan ka na, pano mo nga pala nalaman pangalan ko?" bigla naman syang napasinghap,

pinatili ko ang aking sarili na para bang wala akong nararamdaman,

"its fairon. stella, why cant you remember me? nakalimutan mo ba ako sa loob ng mga taong lumipas? nakahanap ka na ba ng iba? nagbibiro ka---"  tinakpan ko naman anbibig nya, he started crying again

'"shhhhh! its not, alam mo naman ang nangyari years ago, i just woke up in the middle of the forest, with no memories" pagpapaliwanag ko

"and im sorry for that,  im sorry *sniff*, im sorry dahil kahit alam kong may mahalaga kang puwang sa puso ko, hindi parin kita maalala, im sorry, im sorry dahil nakalimutan kita, kayo." niyakap nya ako ng mahigpit,

"hindi mo kasalanan yun, at hindi na yun mahalaga, ang mahalaga buhay ka, hindi mo alam kung gaano ko to hiniling, i really love you," nakayakap parin sya sakin

Golden Academy 2Where stories live. Discover now