The Love Band (COMPLETED)

70. Try (Partly Edited)

Andre's POV:

"Tsk!" Ang tanging nasambit ko at napangiti.

Napahalakhak naman siya ng napakalakas? Problema nito?

"Pero di nga kuya, try mo siyang ligawan." Napanguso na lang ako at nanuod na lang.

"Alam mo, kahit di pa ako manliligaw, basted na agad ako."

"Eh? Sure ka ba?" Actually sa totoo lang, parang gusto kong maniwala. Iniling ko na lang yun at humarap sa kanya.

"Sure ako." Sabi ko sabay tango.

"Hindi mo pa nga nasusubukan, eh. Alam mo, hindi mo malalaman ang sagot kung di mo susubukan." Nanuyo ang lalamunan ko nang maring ko yun sa kanya.

May pag-asa pa ba ako? Bakit parang may pag-asa pa ako para sa kanila?

Nagkibit-balikat siya at tumayo na.

"It's up to you kung susubukan mo o hindi. Pero kung ako ang tatanungin, mas magandang subukan mo na lang para kahit papano, malalaman mo ang totoong nararamdaman niya, malalaman mo ang side niya." Ang huling mga salita na sinabi niya at nagpunta na sa taas.

Agad akong tumayo at tumungo sa kusina. Nagmadali akong binukas ang ref upang kuhanin ang tubig. Inilapag ko ang pitcher sa lamesa pagkatapos kong isinara ang ref. Nagmadali akong kumuha ng baso at nagsalin ng tubig.

Tuyong tuyo na kasi ang lalamunan ko sa nakakapanuyong lalamunan na mga salita na binitawan niya.

"Hay. Refreshing." Tugon ko at inilapag na sa lamesa ang basong wala ng laman na tubig.

Ibinalik ko sa ref ang pitcher at inilagay sa lababo ang baso. Wala na akong panahon maghugas no'n dahil sa kakaisip ng mga salitang hinagis sa akin ni Zanea.

Posible nga ba siyang magkagusto sa akin? Hay. Labo.

Hindi mo pa nga nasusubukan, eh. Alam mo, hindi mo malalaman ang sagot kung di mo susubukan.

Maglalaro na sana ako ng video games sa sala nang maalala ko ang sabi ni Zanea kanina.

Nagbuntong hininga ako at ibinagsak ang sarili sa sofa. Napahilot ako sa sintido nang maalala ko ang mga sinabi nila Zachary at Zanea sa akin.

Kung determinado kang gawin ang lahat upang ipadama sa isang tao ang pangangalaga at pagmamahal mo sa kanya, dapat gawin mo ang lahat. Hindi mo na kailangang mag isip pa ng paraan upang magpa impress para sa kanya, all you have to do is to sacrifice yourself for the woman you love. Kahit na madisgrasya ka pa, kung ayaw mo namang makitang masaktan ang taong mahal mo, eh di iligtas mo. Ako kasi, kahit malunod ako sa kalawaklawakang karagatan, mahulog sa napakataas na bangin o bundok, mauhaw sa paglalakbay sa disyerto basta maiiligtas ko ang taong mahal ko, eh di gawin!

Tama nga sila.

Kung ramdam na ni Avah ang gusto kong ipahatid sa kanyang mensahe, tsaka na ako aamin at magpapaalam.

Mahirap mang gawin, atleast para rin sa kagustuhan kong malaman kung ok lang ba ako para sa kanya tsaka, ayos na rin para mabawasan ang katorpehan ko kahit na basted.

Bahala na ang Justice League para sa akin. Kailangan ko na lang ng lakas ng loob.

***
Avah's POV:

Tara sa park. Tambay duon ang buong barkada. I closed the message and turned off my phone.

I went downstairs and looked for my brother.

"Hinahanap mo si kuya?" My little sister asked.

She's just in the 6th grade but why is she talking to me like that?

"You're just in the 6th grade but why do you talk to me like that? Anyways, yeah. I'm looking for Wayne. Have you seen him?" She rolled her eyes and crossed her arms.

"Ate, period ko ngayon kaya malamang ganito ako sumagot. Nga pala, nasa kwarto niya ata natutulog." Ah naman pala, muntikan ko ng bawiin sa kanya yung teddy bear na binili ko sa kanya noon eh.
[A/N: Remember chapter 5?]

BTW, why is he still sleeping? It's already 11:39 in the morning na kaya!

And so I knocked his door when I reached his room.

"Whaaaat?" I rolled my eyes and shouted back at him.

"Andre said we will be goin' to the park today!" Yeah. Andre's the one who sent me a message a while ago.

"Mauna ka na!" I rolled my eyes at him. Couch potato.

"Please tell them that I cannot go 'coz I have a review, alright?!"

"Fine! Just go!" I rolled my eyes and went down.

Whoo! I went to the kitchen and drank water 'coz my throat's already tired shouting with my brother while the door's closed. Ugh! That was one of the hardest things in my life, e?

"Mia, I'm leaving. Please tell mom that I went to school for our final review, okay?"

"Yeah, fine. Just go!" I rolled my eyes at her and closed the door really really hard. I laughed as I heard it blanged! Why do they always tell me 'Just go' ? Urgh. Crazy siblings.

***

"Dirige, Avah Louie C., you've got 45/50 in your Filipino Quiz, 48/50 for the Mathematics, 50/50 for the English, 49/50 for the Psychology, and 46/50 for the Physics. Congrats, Avah. You're total score is 238/250. 12 mistakes lang ang mga mali mo. And because of that, you're qualified for the semi finals!" I smiled, nodded, and accepted the papers. Finally! After so many many years, I can now compete with the other schools to enhance my knowledge and skills. Yes!

"De Ocampo, Andy Haley B., you've got 46/50 for your Araling Panlipunan, 50/50 for the Science, 49/50 for the English, 48/50 for the Trigo and 47/50 for the Chemistry. Congrats, Andy, you've got 240/250 meaning, 10 lang ang mistakes mo! And because of that, you're qualified to compete with the other schools for the Semi final round." Like what I've done a while ago, she also smiled, nodded, and accepted her papers. This is our dream - To tell everyone that we are intelligent and smart.

Hopefully, manalo kami. I also wanted to be the representative of our country, Philippines.

Bahala na si God.

Whoo. This is it!

Author's note:

Hashtag/s of the day:

#Try
#Realization
#Review
#Knowlege
#Skills

///

Paano kaya didiskarte si Andre kay Avah?

Mananalo kaya sila Avah?

Abangan! :*

Gusto ko lang pasalamatan ang lahat ng mga readers diyan na patuloy pa rin sa pagsuporta at pagbabasa ng story na 'to. Don't worry TLBelovies, malapit na 'tong matapos at susunod na ang Dear Fate! ♡♡ Ayan abangan niyo yun, ah?

Please, yun pong every ☆ na nakikita niyo sa dulo ng bawat chapters eh please pakipindot upang maging ganito: ★

Thank you so much, TLBelovies! I love you all! Mwah! Saranghae!