falling inlove with a fuckboy

chapter 17: moving on????

Lauren's pov

Nagising ako sa katok ni mama
"Lauren! Lauren"
Ano bato si mama ang aga aga.

"Opo ma nandyan na"
Tumayo ako para buksan ung pinto.
"Bakit ma ang aga pa ah"
"Ung papa mo kase"
"Bakit po anong meron kay papa??"
"Nalulugi na daw ung nigosyo ng papa mo sa japan. Kaya kukuninya tayo pero sabi ko ayo kong tumigil sa pag aaral"
"So! Ano pong gusto nyong gawin"
"Sabi ng kaibigan ng papa mo handa naman daw syang tumulong. Kaya dun kamuna sa kanila hanggang makapag tapos ka"

So! Makikitira ako tapos sila mama hindi ko pa makikita.
"Sige po. Pero ma hanggang kelan po kayo dun??"
"Hanggang sa kaya na naming kumuha ng bahay"
"Ba-bakit?"
"Ung bahay natin na marimata na. Ilang buwan na palang hindi na kakabayad ang papa mo"

Ano banamang problema to' bakit ngayon pa.
"Kelan po ang alis nyo??"
"Bukas na anak. Pero mamayang gabi ay susunduin ka nila dito"

Nalulungkot ako kase mahihiwalay ako sakanila.

Pumasok muna ako para naman makalimutan ko kahit ilang oras ang problema sa bahay.

"Oh! Hi lauren"
"Hello!" Medyo walang gana ang pag sagot ko kay Axel.
"Bakit ganyan ang mukha mo. Para kang namatayan"

Napa hinga ako ng malalim at tumingin kay Axel.
"Ano bang pwedeng gawin para makalimot ako kahit saglit??"
"May alam ako"
Nagulat ako sa sagot ni axel talaga bang meron???

"Oh! San mo naman ako dadalhin???"
"Basta sumamakalang diba gusto mong makalimot"

Hindi nako naka pag salita. Totoo naman eh'
Nag punta kami ni axel sa isang beach at parang hindi masyadong na pupuntahan ng tao.

"Wowww!"
"Ito na. Ito na ang paraan para naman medyo gumaan ang pakiramdam mo"
"Anong gagawin ko rito??"
"Siguro  mag pakamatay ka. Lumurin mo ang sarili mo"
Tinitigan ko sya ng masama.

"Jo-joke lang ito naman hindi mabiro"
"Ano nga kase??"
"Ganito"
Tapos lumapit si axel sa tubig at nag sisisigaw sya.
"Hoy! Anong ginagawa mo baka may makarinig sayo"
"Ok lang yan walang tao dito tayo lang. Kaya masasabi mo ang kahit ano. Subukan mo"

Wala namang mawawala kung susubukan ko diba.
Lupit ako kay axel at uumpisahan ko ng sumigaw.
Huminga ako ng malalim at lumunok ng laway.

"AHHHHHHHH!!!"
"LAKAS PA. LAKASAN MO PA"
"WHAAAAAAA!
"Ganito. SANA HINDI NALANG AKO NAGING ANAK NYO. WALA NAMAN AKONG SILBI"
napatingin ako kay axel ngayon lang kase sya nag labas ng sama ng loob.

"Gawin mo"
"SANA HINDI NALANG KITA NAKIKILA. BAKIT BA KASE AKO NAG PAPAKATANG SAYO. NGAYON PATI BESTFRIEND KO MAWAWALA NARIN SAKIN"
tapos tumigil ako medyo hinihingal pero ok lang medyo lumuwag ang pakiramdam ko kahit papano.

Tumigil kami ni axel sa pag sigaw na parang mga baliw.
"So! Anong meron sa kaibigan mo??"
"Wag na masyadong madarama"
"Ok lang makikinig ako"

Tumingin ako kay axel na medyo may luha sa mata.
"Ang bestfriend kong nahulog sa firstlove ko. Kahapon lang nya sinabi sakin tapos nag karon pa kami ng problema sa bahay"
"Anong ng yari sa bahay nyo"
"Namarimata na hindi na nakakabayad ang papa ko na nasa japan nalugi na daw kase ung negosyo namin dun'. Eh! Ikaw ano ung sinasabi mo kanina??"

Tumingin sa malayo si axel.
"Alam mo ung feeling na ginagawa mo ang lahat para mapansin o mapag malaki manlang ng mga magulang mo pero hindi parin sapat. At minsan naiisip ko nalang na wala akong silbi na isa lang akong dumi sa puting plato"

Wow! Hindi ko akalaing ganon kabigat ang problema nya kala ko walang problema ang mayayaman.

"Ganon pala. Pero hindi kailangan ng pamilya mo iwan ka para sa pera o kinabukasan mo"

"Alam mo mabuting taposin na natin ang malulungot at problemang sinasabi mo. Tara na at baka hinahanap na tayo ng iba"

Tapos biglang may tumawag sa cp ko.
                   *BEST MOM CALLING*
Si mama pala.
"Hello ma bakit po??"
"Lauren kailangan mong umuwi"
"Ba-bakit po??"
"Nandito na ung sundo mo"
"Haaaa! Pero bakit ang aga"
"Hindi ko rin nga alam eh! Pwede bang umuwi kana muna"
"Si-sige ma"

Umuwi agad ako at nakita kong nilalagay na nila ang gamit ko sa kotse.

"Ma ano to??"
"Sumunod kanalang anak"
Siguro may lakad sila kaya nag mamadali

"Oh! Sige na anak umalis kana. Wag mong bibigyan ng sakit ng ulo ang mag aalaga sayo ha"
"Opo ma. At saka ma hindi na ko bata"

Sumakay na ko at umalis.
Anong buhay naman ang nag hihitay sakin.