Eizel POV...
Nagtungo kami ni Mama sa veranda ng bahay namin.
Nagpadala kami ng maiinom sa maid namin dito sa bahay.
"Ma namiss moko no?" Tanong ko kay mama.
Naupo kami sa may upuan dito.
"Oo naman anak, ang tagal din nating hindi nag kita."
Ngumiti ako .
"Namiss ko din po kayo mama" sabi ko at niyakap ko si Mama pero saglit lang.
"Inalagaan ka ba ng maayos ni Richard?" Tanong sakin ni Mama
"Oo naman po mama." Sabi ko.
Dumating din naman si Yaya Jenny na may dalang ice choco para saming dalawa ni mama.
Bumalik na sa loob si Yaya jenny kaya kami nalang ulit ni mama ang natira.
Humigop ako sa choco ice ko , ang sarap .
"Anak !" Napatingin ako sa tawag ni mama.
"Po?" Tugon ko
"Tanda mo pa yung sinabi ko nung bago kami umalis?" Tanong ni mama
"Opo mama, ano ba kahilingan mo?" Nakangiti sabi kay mama
Of course I am willing to give whatever she want . I will give it with a pleasure.
Sandaling nanahimik si mama at pagtapos ay tinitigan ako sa Mata.
Ngumiti ulit ako sa kanya.
"Diba ,after 2years pa kayo bago ikasal ni Richard." Sabi ni mama.
"Opo mama ,bakit?" Tanong ko
Bakit bigla ata akong kinabahan sa nais sabihin ni mama.
Parang nahuhulaan ko na kung ano ang hihilingin sakin ni mama.
"Anak sasama ka na samin ng papa mo pauwi sa america." Biglang nanlambot ako sa sinabi ni mama.
"Bakit po ma ,okay naman po ako dito." Sabi ko , ayoko umalis .
"Yan ang hiling ko, ang sumama ka samin sa America. Babalik din naman agad tayo after 2 years" Sabi ni mama.
"Pero ma!" Ako
"Pinayagan na kita noon, ako naman ang pag bigyan mo ngayon anak." Sabi ni mama ,tumayo sya at hinalikan ako sa noo.
"Go back to your room , tomorrow is our flight get some rest now" said mama and she walk out , leave me upset.
Pano ? Bakit naman ngayon?
Bakit ba lagi nalang nila ako gusto iuwi sa America.
I know I made a promise to her that I will do everything that she want .
But this wish!
Kaya ko ba ?
Kaya ko bang pag bigyan sila?
Ayokong mahiwalay Kay Morvic ,he is my life.
Napaiyak ako ,bakit kailangan ko nanaman maipit sa sitwasyong ito?
Pero 2years lang naman ako mahihiwalay kay Morvic , babalik din ako at magpapakasal na kami .
Long Distance Relationship, kaya ko ba?
I stood up , and walk back to our room.
I saw Morvic sleeping on our bed.
Di nya na siguro ako hinintay.
Umupo ako sa kama ,at pinagmasdan ang kanyang mukha.
Face of the man that I love , that I will leave behind tomorrow.
How I could tell him that I need to leave him?
Does he can understand?
Hinaplos ko ang gwapong mukha ni Morvic.
I kiss him in his lips.
At humiga ako sa tabi nya , di naman mawawala ang pagmamahal namin sa isa't isa ,mananatili ito.
Hindi naman siguro kamot magkakahiwalay ng lugar ang dalawang tao ay may magbabago sa kanilang nararamdaman.
Alam ko sa sarili ko na si Morvic lang ang laman ng puso ko at hindi iyon magbabago o mapapaltan nino man.
Ilang minuto ko din pinagmasdan ang mukha ng taong mahal ko.
Maraming maaring magbago kapag nagkahiwalay kami.
Makakaya kaya namin?
Napabuntong hininga ako.
At Pinagpasyahang itulog na lamang ang problemang ito.
Richard POV...
Mataman kong tinititigan ang mukha ni Shakira.
Alam ko lahat , narinig ko ang usapan nila ng mama nya kanina.
Sabihin nyo ng tsismosa ako pero , hindi ko mapigilan na pakinggan.
Nagkunwari lamang akong natutulog ngunit ang totoo'y pinapakiramdaman ko sya.
I thought no one can get her away from me.
I thought we will be together always .
I thought we will not be separated to each other.
But I was wrong
Because of the one wish, her mother wish
We're will be get far away from each other.
And I know when the moment will come that she will go to America .
Many things will change, the way I wake up every morning, the way of my everyday life.
How I can manage to live without her in my side.
I kiss her forehead.
Should I stop her?
Should I talk to her parents and beg for them to let them Shakira stay here, to stay in my side.
Napailing ako , kahilingan iyon ng Ina ni Shakira at alam kong pag bibigyan nya ito.
I have no right to stop her to fulfil the dreams of her mother.
I don't want to be a burden to her , I know that she is confuse right now .
She needs to decide who will she choose.
And I don't want her will go hard with this.
Papayagan ko sya.
Pero kaya ko ba?
Kaya ko bang malayo sa kanya?
Dalwang taon, yan ang panahon na mawawala sya sakin.
Hinaplos ko ang muka ng natutulog kong mahal.
Napaka ganda , mukhang gusto ko laging nakikita.
Taong gusto kong alagaan habang buhay.
Para tuloy ayaw ko ng matulog .
Parang ayaw ko ng mag bukas upang hindi na sya malayo sakin.
Kung pwede lang itigil ang oras.
Kung pwede lang manipulahin ang tadhana.
Kung pwede lang ginawa ko na.
Niyakap ko sya ng mahigpit.
Hihintayin kita!
Saad ko at natulog na ng may lungkot at pangamba para sa maaring mangyari bukas.
*******
Vote and comments!
