Chapter Four: Intersecting of their paths

4 0 0
                                    

Serina's POV

7:30 pa lang nandito na ako sa lobby ng publishing house.Eh sa na eexcite ako eh.

Pumasok ako sa elevator.

There is girl.Mga...uhm...sing edad ko lang.Mas matangkad lang ata siya ng konti kasi mas mataas di ng konti yung heels niya.

But in all fairness,maganda siya.

Maputi,brownish ang buhok na medyo wavy na hanggang elbow niya.
Mapungay ang mata at matangos ang ilong.Naka formal attire din siya gaya ko.May I.D nga lang siya.Mamaya pa kasi ibibigay yung akin eh.I wonder kung anong position niya dito.
It's so impossible na janitrees siya dito kasi hindi naman siya naka uniform ng pang janitress eh.Baka applicant?
O...editor din? Ewan.Basta.

Maya maya,tumingin ulit ako sa kanya at dun ko nalamangh nakatingin rin pala siya sakin.

She smiled at me.

And in return,I smiled at her too.

"You are a newbie right?"

I was shocked when she asked me.

I nod at her.

"How did you know?" I asked her.

"This is the first time that I saw you here."

O-kay...

When I look at her I.D,she spoke.

"Grace Ashley Soriano." She said.

Siguro napansin niya na nakatingin ako sa I.D niya.

"Soriano? Are you a filipina?" I asked her out of curiosity.

"Yeah.But,dito ako sinilang at lumaki.Ooopps...."

Ahh...

"Ikaw?...I,mean,you,may I know your name?" She asked.

"Serina Kingsley" I offer my hand and we shakes our hand.

"So you are a british?"

"Half" I said.

"What?" She looks puzzled.

"British-Filipino.I am not a pure british if that's what you thought."

"Oh..."

"One more thing,Grace...nakakain-
tindi ako ng tagalog." I said before I walk away.



12:00.Lunch na.

I decided to go outside to take my lunch.

Anyare kanina? Okay naman.In- explain sakin ni Tanya-one of my workmate,ang mga gagawin pati na ang rules regulations dito.

Half Filipino din siya kaya madali kaming nagkasundo at naging magaan agad ang loob ko sa kanya.

Nakababa na ako sa lobby at nag decide na pumunta sa cafeteria na katapat lang ng building namin.

After kong kumain,papasok na sana ako sa publishing house kaya lan biglang na ring yung phone ko.

Si Seline...

I answered it.

"Yes,Seline!"

("Hi ate! So nasa work ka?")

"No.Lunch time namin eh"

("Whoah! You are really workng na,huh!")

"What do you mean?"

("No.It's nothing.")

While we are talking,I decided na maglakad-lakad tutal malayo pa naman yung time.

The story of UsWhere stories live. Discover now