•H 27•

1.1K 56 8
                                    

Geschokt kijk ik naar de tafel

Daar ligt mijn moeder dan, met een beet in haar nek.., ik hoor Faith wat mompelen.
"gaat ze het overleven?" Vraag ik en ik leg mijn hand op mijn moeders hand, Faith knikt " maar dat is niet het grootste probleem" zegt Faith, ik kijk haar niet begrijpend aan "als Luca zijn bloed aan je moeder heeft gegeven, word ze een vampier" zegt Faith zacht, geschrokken kijk ik naar mijn moeder, ze heeft hier helemaal niks mee te maken, en nu word ze waarschijnlijk ook nog is een vampier..

"Beter maak je een grapje" zeg ik onzeker, ik kijk naar Faith, maar die schud van nee, "Ik meen het"
We weten het natuurlijk niet zeker, maar het kan..
"Kan jij zien of hij haar bloed heeft gegeven?" Vraag ik, Faith doet mijn moeders mond een stukje open, ze ruikt erin, "oh god, ik denk dat we een klein probleempje hebben" zegt Faith

Ik kijk vragend naar Faith "ze heeft sowieso bloed in haar mond gehad" zegt Faith, ik begin zachtjes te huilen en sla mijn handen voor mijn gezicht, "m-maar mijn moeder heeft hier niks mee te maken" fluister ik, ik ga zitten op de grond, waarom nou, waarom deed Luca het, wat is het nut.
Ik ga liggen op de koude grond, ik ril
"Kom op Ashley, je moet opstaan anders word je ziek" zegt Faith, ze knielt bij me neer en probeert me op te tillen "Blijf van me af" zeg ik zacht, "kom op Ashley je moet meewerken, ik ben te slap op jou op te tillen" zegt Faith, ik kijk op naar Faith,
"en mijn moeder dan?" Vraag ik,
"Ik bel Samael wel oké?" Zegt Faith

Ik knik "bel hem maar", Faith loopt naar de andere kant van de kamer en begint met bellen, ik sta op, ik kan niet kinderachtig doen, mijn moeder word misschien wel een vampier, ik ga naar de tafel en pak mijn moeders hand vast die ijskoud is
"Mam, het komt goed, ik ben hier met je" fluister ik, ik voel een zachte knijpje in mijn hand, ik glimlach even, "ik hou van je" fluister ik, ik zie Faith aan komen lopen
"Hij komt eraan" zegt Faith

Ongeduldig wacht ik, Faith probeert me te kalmeren, en te zeggen dat het niet zo erg is, maar dat is het wel, het is al moeilijk om met Samael en Hunter om te gaan, maar dan ook nog is met een vampier in hetzelfde huis slapen, het is wel mijn moeder natuurlijk.. dalijk valt ze mij aan, maar dat zou mijn moeder toch nooit doen.

Ik krijg hoofdpijn door al die gedachten, "is Samael er al bijna?" Vraag ik, ik slik, ik heb de ergste hoofdpijn ooit, bonkende hoofdpijn, ik wrijf over mijn hoofd, ik hoor voet stappen, het geluid doet pijn aan mijn hoofd
"hallo schatjes" zegt Samael hij klinkt veel te blij, dit is niet een leuk feestje ofzo
"Ik kom hier iemand helpen genaamd Ashley en Faith die te slap zijn om iemand te dragen" Samael loopt naar de tafel waar mijn moeder ligt en tilt haar makkelijk over zijn schouder "dankje" zeg ik, mijn hoofdpijn is nog niet weg, maar nu weet ik wel dat mijn moeder ergens veilig komt,
"ik breng haar naar mijn huis zodat we je kunnen helpen als ze wakker word" zegt Samael, ik knik, ik heb echt geen idee wat ik zou moeten doen zonder de hulp van echte vampiers..

Samael loopt naar buiten, opeens hoor ik een schot, ik grijp mijn hoofd vast, dat deed pijn, ik kijk naar Faith die vragend naar de deur kijkt, Samael komt met vampier snelheid naar binnen rennen, "ehh we hebben een klein probleempje" zegt Samael
"Er zit een vampieren jager buiten" zegt Samael, ik kijk geschrokken "bestaan die?" Vraag ik

"Nee dat heb ik zonet verzonnen" zegt Samael op een sarcastische toon, ik rol even met mijn ogen "goed nieuws, ik ben geen vampier dus ik ga naar buiten en praat wel met de jager" zeg ik, Samael schud van nee
"Hij denkt nu waarschijnlijk dat iedereen die naar buiten komt een vampier is"

"Ik ga hier niet zitten wachten, ik heb een aspirine nodig" zeg ik, ik loop richting de deur en doe hem open, nog geen schoten, ik loop naar buiten en kijk om me heen, dan zie ik een sniper in de bosjes liggen, ik loop erop af
"afstand!!" hoor ik een mannen stem zeggen, "ja sorry hoor, maar ik heb hoofdpijn en ik heb geen zin om heel de tijd met een vampier in een ruimte te zitten, en mijn moeder zit daar ook, dus kunt u eventjes weg gaan?" Vraag ik, ik hoor de man even lachen, hij staat op uit de bosjes en ik zie een jongen met blond haar (zie foto boven 😏 ) en een masker voor zijn mond, "oké bedankt voor je steun, ik ga nu dan even met hun weg, als je zo vriendelijk kan zijn om ons niet te beschieten" zeg ik.

"meisje, vampier zijn het niet waard om op deze aarde te lopen" zegt hij
"er zijn ook aardige vampieren hoor" zeg ik
"En deze vampiers die drinken geen mensenbloed, nou ja, meestal niet, dus ze hebben niks fout gedaan" zeg ik
Hij lacht
"Jij denkt serieus dat ze nog nooit mensenbloed hebben gedronken?" Hij probeert duidelijk zijn lach in te houden
"je weet niet wat ze allemaal in hun verleden hebben gedaan" zegt hij
Hij heeft een punt, maar ik ga dit niet verliezen
"Jij doet vampieren dood schieten, en voor de normale mensen zijn vampieren gewoon mensen" zeg ik

Hij blijft even stil "en hoe weet ik dat jij geen vampier bent" zegt hij opeens, ik lach even, ik kijk naar zijn ogen maar die staan heel serieus "oh je meende het" zeg ik
ik begin een vampier na te doen, ik open me mond en doe spastisch met mijn armen, ik zie dat die jongen ze lach in zit te houden, ik stop even "ik ben geen vampier" gelukkig mompel ik er nog achter.

Hij steekt zijn hand uit, "ik ben Danny, maar iedereen noemt me Dan"


Vampires are real?Where stories live. Discover now