Selamün aleyküm yine bir bölümle karşınızdayım 🙆
~ İyi okumalar ~
Hafize teyzeyi beklerken hüma açmıştı kapıyı bu mahallede oturduğunu biliyordum ama Hafize teyzegile gelip akşamın bir vaktinde bana kapı açacağını hiç beklemiyordum görünce beni şok olmuştu ağzı açılmış gözleri büyümüştü klâsik rüzgarı gören hüma tepkisi :D
bende şaşırmıştım ama onun kadar değil gülmemek için zor tutuyordum kendimi içimden yanaklarını sıkmak gelmişti şuan küçük şirin bir kızı anımsatıyordu
bu kız bana ne yapıyordu bilmiyordum asla benden beklenmicek davranışlar sergiliyordum kaç haftadır
ben daima buzlar prensi olmuştum bu kıza karşı olamıyordum birşey beni engelliyordu kapıda öyle bana bakarken Hafize sultan imdadıma yetişmişti geç oğlum sen dedi hümaya iş buyurup mutfağa gönderdi ne oluyordu anlam veremiştim salona geçtimde yusuf amca yatıyordu
Sorduğumda tansiyonu çıkmış hümayı çağırmışlar
Hüma önüme çayla tabak koyup oturdu Hafize teyze beni tanıttı
Öksürük kirizine girdi Allahım kahkaha atacam atamıyorum sadece kafasını sağlamakla yetindi ne yani beni tanimamazliktan mı gelicekti bozulmadim değil normalde hafize teyzeye beni tandigini ballandıra ballandıra anlatması gerekmiyor mu ama hüma yapmamıştı bu yönünü seviyordum sinir bozucu ve haran olası şekilde farklıydızor durumda bırakmak istemedim tanınamazlıktan geldim bende hem onla uğraşmak için bir fırsat geçmişti elime biraz zaman geçtikten sonra babasıyla kardeşi gelmişti koyu bir sohbet etmiştik hatta beni görev yaptıgı camiye davet etmişti ve kendi evlerinde perşembe günü verecekleri sohbete yusuf amcayla beraber gelin rüzgar bey oğlum dedi kabul etmiştim tereddüt etmeden seviyordum böyle insanları insanlardan tek bekledikleri şey samimiyet ben onların çevresinden değildim fakat hep böyle yerlerde kendimi yabancı hissetmiyordum bizim cemiyet hayatına hep bir yabancılıgım vardı oldum olası buz prens demeleride bundan dolayıydı zaten
Öyle arkadaşım yoktur mesala kızlarla takılmam umrumda degillerdir tek adamdım hayatımda olan kendimi sorumlu hissettiğim tek kisiler hafize teyze ve yusuf amacaydı onların hakkını ödüyemem küçükken keşke hafize teyzemin oğlu olsaydım diye ağlardım çocukluk işte
Allah var onlar beni ölen çocuklarının yerine koymuş öz çocukları gibi davranışlardı herşeyi onlarla yaşamıştım acimda tatlımda onlar vardı annemgilmi iş toplantıları için yurt dışındalardi yada tatil için
Bir ay içinde annemi toplasan 5 kere filan görüyorumdur babam desen hayaletti
Hümagil gittikten sonra hafize sultan beni sorguya çekmişti
- Sana bahsettiğim mahalledeki kız hümaydı güzel kız demi bak 23 yaşında ben çok severim hümayı aileside çok iyiler.
Bence senin evlenme yaşın geldi hüma kızımı bir düşün istersen
-Hatun bir nefes al
Yusuf amca demişti ama Hafize sultan duymuyordu bak çok isteyen var eline çabuk tut ilk basindan beri hümayla seni yakıştırıyodum annesiyle konuştum hüma istemiyormuş kimseyi iyi olurduda dedi fotoğrafını filan da gösterdim annesine ama işte senin Türkiye'ye dönmeni bekledim bence evlenin siz benim torunlarim olur tatlı tatlı hem ben onlara bakarım oyuncaklar alırım sen tamam de hemen haber verim çocuğum istemeye gidelim diyip sustu
ben ve yusuf amca şok olmuş bir şekilde bir birbirimize bakıyorduk hafize teyze miydi bu benim tontonum nerde ???
Ben aval aval Hafize sultana bakarken
Yusuf amca olaya el atmıştı
- hatun sen ne ara yaptın bunları
Aman geçen olu verdiydi bey sende abartma dedi Yusuf amaca bu kadınlardan korkulur dedi bende evet diyince Hafize sultan terliği fırlattı bana
- teyzeyle öyle konusulurmu bakım sen onu bunu bırakta düşün emi oglum
Ah ah tontonum bir bilsen içimi
Hümayla Rüzgar fena ikili olmamıştık haa kulaga hoş geliyordu ama olurmuydu işte ben onun istedigi biri değildim kendi günah cukuruma onu nasıl sokabilirdim ...
Allah'a emanet 🙌
![](https://img.wattpad.com/cover/99581771-288-k610183.jpg)
YOU ARE READING
Allaha Emanet
SpiritualDaha çok küçüktüler kader onları bir hastane köşesinde karşılaştırmıştı Rüzgar "büyünce evlenelim mi şeker kız o zaman hiç ayrılmayız" Bu fikir ikisininde hoşuna gitmişti O anda bu iki küçük yürek birbirine söz vermişlerdi küçüktüler belki ama a...