Allaha Emanet

27.bölüm H&R 🍬

Şeker tadında okumalar 🍬
Rüzgardan :

Hümayı omuzumda taşımış eve getirmiştim eve girip onu indirdigimde bana sinirli sinirli bakıp gitmişti inatçı keçi ne olacak kazadan sonra herkesi hatırlıyordum ama onu ve onunla olan anılarım silikti çevremdeki herkes hümayı hatırlamam için seferber oluyordu o zarf gelene kadar herşey güzeldi ben karıma alışmaya evlilik durumları hoşuma gitmeye bile başlamıştı uyandıktan 3 gün sonra zarf geldi içindekileri gördükten sonra herşey benim için bitmişti fizlenen duygularım yitip gitmisti tanımadığım bir adamla sarmaş dolaş fotorafları vardı ve bir not çekil aramızdan biz birbirimizi seviyoruz bu kadar mıydı benim karım böyle birimiydi o masum bakışlar yalanmıydı işte o günden sonra hakkettigi gibi davranmaya başlamıstım böyle bir şeyi kendine nasil yakıştırırdı çok güzel oynuyordu herkes hümayı el üstünde tutuyordu eren bile gelip onu üzdüğüm için hesap soruyordu bunda bir terslik vardı ama bulamıyordum dün olanlardan sonra iyice kafam karışmıştı ben ayrı yatmak istiyorum dedigimdeki gözlerindeki o hayal kırıklığı yalan olmazdı degil mi insan dili ne kadar yalan söylerse söylesin benim bildiğim gözleri doğruyu haykırmazmıydı
Peki erenin dedikleri ; abi hüma iyi birisi ileride pişman olacağın bir şeye kalkışma yeter artık çok fazla oluyorsun ne kadar karını üzdügün farkında değilsin senin yanında moreli düzgünmüş gibi davranıyor ama şu odanın kapısından çıktığı an yıkılıyor kız sen dua et hasta yatağında olmasan güzel bir dayağı haketmiştin ama neyse diyip hiç bir şey söylememe izin vermeden gitti neden birden bire böyle konuştuğunu sorsamda geciştirdi hepten alak bulmak olmuştum ya can çekişen kalbim neden böyle sızlıyordu herşeye rağmen..
Dün gece su içmeye kalktıgımda ağlıyordu hıçkırıkları yankılanıyordu evin içinde ne kadar çok yanına gitmek istesemde gururum el vermedi sabaha kadar uyayamamıştım onları düşünmekten kime inanacağımı şaşırmıştım sabah ki olay zaten hümayı yere düşmüş bayılmış görünce başımdan aşağı kaynar sular döküldü kendime küfür etim apar topar hastaneye gittik uyandığında yüzüme bakmıyordu hafıze sultanda iyi bir tirip ve azar yemiştim karınla aranı düzelt biz gelmiyoruz diyip gitmişlerdi ne zaman hümaya yumuşasamaya çalışsam gururum el vermiyordu
o fotoğraflar gözümün önüne geliyo ve hümaya daha fazla zarar veriyordum nasıl bişe yokmuş gibi davranabilirdim ki bu işin peşini bırakamıyacaktım iyice araştırıcaktım o serefsiz kazayla ilgili bir alakası vardı bunu üstü kapalı ima etmişti adamı araştırmıştım arkasına dedektif takmıştım elbet bir açığı bulacaktım sabır etmem lazımdı bir karar vermiştim karımı tanımaya çalışacaktım bu süreçte
dinlendikten sonra yatak odasından çıktım hüma kahvaltı yapıyordu hemen bende oturup karşısına çayımı alıp yudumlamaya başladım

- napıyosun sen

- çay içiyorum kör müsün

- kör değilim benim bardağım oo

- ama artık benim

- ya sabır !!!

- amin amin cnm nasılda acıkmışım kahvaltı yapıyorsun beni niye çagırmadın burda hastayız bide hiç acıman yok mu karıcım

- Ne saçmalıyorsun şuan rüzgar sen
senle ugraşamıcam yine dengesizligin üstünde maşallah

-Kocaya öyle deme taş olursun

Ses etmeyip kahvaltısını yapmaya devam etmeye devam etti böyle uğraşmayı seviyordum nasılda sinirleniyordu bitince kalkıp gitti bende yedikten masayı topayıp tv izlemeye başladım ezan okununca kalktım abdestimi alıp namazımı kıldım Rabbim beni huzuruna kabul etmesi içimde oluşan mutlulugun tarifi yoktu değerli olduğumu kul oldugumu hissediyordum zikrimi çekip duamı ettikten sonra hümaya bakmaya gittim hiç ses seda çıkmıyordu kahvaltıdan beri hiç bir yerde yoktu pijamaları yatağın üstünde duruyordu ne demek bişey demeden nereye gitmiş olabilirdi salona gidip telefonumu alıp önceden nefesimm diye kaydettiğim numarayı tuşladım telefonu çalıyor çalıyor açan yoktu en az 20 kere aradım açmıyordu en sonunda pes ettim selma annemi aradım hafize sultanla birlikteymiş çaktırmadan orda olup olmadığını öğrendim yoktu rüveydayı aradım sordum ya o adama gittiyse hemen arkasına taktığım adamı aradım yok oda açmıyor çıldırıcam ben hayatımda bu kadar çok sinirden deliye döndügümü hatırlamıyorum bu kız beni hiç olmadığım bir adam yapıyordu neden sinirleniyorsam naparsa yapsın beni ne ilgilendiyordu biraz sahil kenarına gidip sakinleştikten sonra geri döndüm eve yine yoktu o adamla kaçmış olma ihtimali delirtiyordu başım çatlıyordu kahve yapmaya mutfaga yönlendigim sıra kapı açıldı elinde alış veriş poşetleriyle içeri girmeye çalışıyordu bu mu yani ! sakin rüzgar sakin
bana bakmayıp mutfaga geçti direk
geri gidecekken kolundan tuttum