Nereden Başlasam(Ulan İstanbul) #Wattys2017

Yani şuan evlenebiliyor muyuz?

Merhaba arkadaşlar çok uzun bir aradan sonra dönebildim. Yani öyle yoğun haftalardı ki bazen defterime not ettim bunların hepsini ama yayımlamaya fırsatım olmadı. Ve bana bazen "Kitabı bıraktın mı? Yada Bu kadar mıyfı?" Diyenlere; yani benim tam maksadım okunsun yada okunmasın değil. Bir kere başladığım yazıyı tam olarak dolu dolu bitirmeyi seviyorum ben. Neyse lafı çok uzatmadan, ve bırakmadığımın da kanıtı olarak evet hikayemin Yen'i bölümü;

   Eve vardıklarında Yaren Karlosun boynuna atladı ve ağlamaya başladı. Karlos ise bir andan onu avutmaya çalışıyor bir yandan da kendini. Saçlarını okşuyor, burnuyla ağzı arasına gelen boynunu koklayıp öpüyor. Sonra herkes gelip onlara sarılıyor...

Şuan anlamıştı herkes Yaren ve Karlosun aşkına inanmışlardı aslında. Herkes eğmiş başını önüne, Yarenin yaşlı gözlerine; Karlosun öfke dolu gözlerine bakmamak için...
Asıl önemlisi onların bu aşklarını artık HERKES anlamıştı...

Yani gerçek aşk bazen çektiğin tüm acılara yeniden acı eklemekle büyür ve anlaşılır aslında...

------------------------------------------------------
(3 Ay Sonra...)

Yaren uzun süre kafa toplamıştı. Sonra Karlosla beraber ilişkilerine devam etmişlerdi. Herşey normal gidiyor, onlar hep yaptıklarını yapıyorlardı ta ki....

"Yaren kızım!"

"Efendim anne?"

"Nereye böyle?"

"Derya ve ben şu Derya'nın halasını ziyarete gidecekmişsiz."

"Tam olarak ne zaman ki bu?"

"Akşam aslında ama ben erkenden hazırlanıyorum, erken gidiyim dedim."

"Gerçekten biraz geç gitsen iyi olur."

"Neden?"

"Otur bir şey dicem sana."

"Dinliyorum annem..."

"Ben çok uzun uzun düşündüm acaba ben hatalı mıyım doğru mu yapıyorum diye. 3 ay oldu bak. Ben bir karar verdim  kızım çok Eminim kararımdan ben. Artık evlenmenizde bir sakınca görmüyorum."

"Kimle Ahmet Mehmet falan filanla mı?"

"Yok, Karlosla..."

Annesinin Karlosla demesi beyninde en az 30 kez tekrarlamıştır. Şoktadır Yaren çünkü beklemiyordur.

"Benim Karlosla???"

"Ay evet Yaren!"

"(Hem ağlayıp hem gülmeye başlar) anne, annem ya! der ve sarılır annesine."

"Tamam,tamam aslında en baştan tamam demeliydim. Boşuna kapris yapmışım,zaman kaybı..."

"Anne sen ne içtin ya? Tövbee. Neyse sen fikrini değiştirmeden ben Karlos' un yanına gidiyorum demeye..."

"İyi git de. Saat 6 da burada ol ama!"

"Anne ya, en güzel saatte eve mi çağırılır. Saat 8 gibi gelirim işte..."