အကယ္လို႔မ်ား ခ်န္ေယာသာ ဆိုင္က မန္ေနဂ်ာနဲ႔မခင္ခဲ့ရင္ အလုပ္ျပဳတ္တာ ၾကာေရာေပါ့။
အ႐ိုးသားဆံုးဝန္ခံရရင္ ခ်န္ေယာ အလုပ္ေတာင္ မသြားခ်င္ေတာ့။ အစကတည္းက ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ရတာကို ခ်န္ေယာ စိတ္မဝင္စား။ သူ႔ကိုယ္သူ ဘာစိတ္ဝင္စားလို႔ စားမွန္းလည္း ခ်န္ေယာမသိ။ စီးပြားေရးဘြဲ႕တစ္ခုရၿပီးၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္အထိ ခ်န္ေယာရဲ႕ ဘဝႀကီးသည္ ဦးတည္ရာမဲ့ေနဆဲ။
အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေျခအေနမဟန္ေတာ့ေသာ ခ်န္ေယာကို နားလည္ေပးႏိုင္သည့္ မန္ေနဂ်ာႀကီးရဲ႕ ေကာင္းမႈျဖင့္ ခ်န္ေယာ အိမ္ကို ေစာေစာျပန္ေရာက္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးကို လြယ္ရင္း အိမ္ကိုသာ ခပ္သုတ္သုတ္ျပန္မိသည္။ အလုပ္ဆင္းသည္ႏွင့္ ဆယ္ဟြန္းကေတာ့ သူ႔ကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး ပြမ္မလားမသိ။ဒါေပမယ့္လည္း ခ်န္ေယာ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ရွိတာက တစ္ခုတည္း။ အိပ္ဖို႔။ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကို မွိတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ဖို႔။
ဟိုတယ္ရဲ႕ ဓာတ္ေလွကားကို ေစာင့္ရတာေတာင္ စိတ္ကမရွည္ခ်င္။ ေျခပစ္လက္ပစ္ကို လွဲပစ္ခ်င္ေနၿပီ။ သူတည္းေနသည့္ အထပ္ကိုေရာက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းကို ေသာ့ထိုးထည့္ တံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး ေဆာင့္ပိတ္မိသည္။ ကိုယ္ပိုင္အခန္းတစ္ခန္း ငွားဖို႔လုပ္ေသာ္လည္း အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကို သူ႔အိမ္မက္ဆိုးမ်ားႏွင့္ ျပႆနာ မေပးခ်င္၍ ဟိုတယ္ခပ္ေပါေပါတစ္ခုတြင္သာ ေနေနရျခင္းပင္။
အခန္းထဲကိုေရာက္သည္ႏွင့္ ဖိနပ္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္ၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလည္း ေရာက္တိေရာက္ရာတြင္ထားကာ ကုတင္ေပၚကို ေမာပန္းစြာ ေခြက်သြားေတာ့သည္။ အက်ႌေတာင္ မလဲႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းအံုးထဲသို႔ ေခါင္းကိုႏွစ္လိုက္ကာ အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔.....
---------------------------------------------------------
ခ်န္ေယာ မင္းသားေလးကို ေငးၾကည့္ေနသည္။ မင္းသားေလးသည္ ဝရန္တာ လက္တန္းတစ္ခုကို မွီလ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဝတ္ရံုေပၚတြင္ တင္းၾကပ္စြာပိုက္ထားသည္။ ခ်န္ေယာရဲ႕ အျမင္အာရံုတစ္ခုလံုးကို ေတာ္ဝင္မင္းသားေလးက ဖမ္းစားထားသည္။ မင္းသားေလးအြန္းရဲ႕ မ်က္ဆံနက္နက္ကေလးမ်ားသည္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင့္ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနၿပီး ညေကာင္းကင္ယံကို အံၾသတႀကီး ေငးၾကည့္ေနသည္။
YOU ARE READING
မင္းသားေလးကို ကယ္တင္ျခင္း
Fanfictionပတ္ခ်န္ေယာ တစ္ေယာက္ ညတိုင္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔လက္ထဲမွာ ေသတာကို ျမင္ရသလို မနက္ေရာက္တိုင္းလည္း မ်က္ရည္ေတြႏွင့္ သူမသိတဲ့ နာမည္တစ္ခုကို တဖြဖြတရင္း ႏိုးလာရတယ္။ "ဝမ္အြန္း" ခ်န္ေယာမွတ္မိသေလာက္ ဂ်ိဳဆြန္းေခတ္က မင္းသားငယ္ေလး တစ္ပါးကို ညတိုင္း အိမ္မက္မက္ျဖစ...
