Last Game

108. Gone

"Ho, wacht even!" Aviana legt een hand op de tafel en staat op. "Kan de koning van gedaante verwisselen?" Vraagt ze aan de captain. "Natuurlijk, hij is momenteel de sterkste magiër." Antwoordt de captain. "Dan moeten we maar eens een PVP battle gaan houden." Lacht Ophelia. (PVP= Player VS Player.) De captain, Lance en mevrouw Hetalia kijken haar verbaasd aan. "Mijn hersens gaan momenteel dood. Mevrouw Hetalia zei dat ze toch met mevrouw Patterson samenwerkte?" Zeg ik verward. "En wat als ze alleen met mevrouw Patterson samenwerkte, zodat er mensen van aarde kwamen die hier konden trainen? De koning heeft alle spelers waarschijnlijk in de gaten gehouden. Ik heb zelfs gehoord dat iedereen hier vastzat en niet meer wegkom. Ene... Lucardo hield jullie tegen?" Lance kijkt ons vragend aan. We knikken. "Die jongen kan helemaal niks. De koning heeft hem omgekocht en vertelde hem dat hij zich moet gedragen alsof hij Last Game echt heeft gehackt." Zegt hij lachend. "En hij durfde mij nog te kussen ook." Mompel ik ongelovig. "Ik rij hem ooit wel eens aan met mijn Ferrari." Zegt Blaise met een duivelse blik. De meiden kijken hem geschokt aan. "Nu ik erover nadenk... jullie waren ook de codes om uit Last Game te komen." Zegt de captain bedachtzaam. "Ja, betekent het ook nog iets speciaals?" Vraagt Aviana nieuwsgierig. "Jazeker!" De captain loopt om de tafel heen en laat een hologram voor onze gezicht verschijnen. Ik zie allemaal foto's van alle meiden en een hele woordweb. "Ik heb allemaal informatie over jullie opgezocht en kom nu uiteindelijk tot een conclusie. Jullie waren de enige spelers die een enorme DMG hadden. De jongens hadden het ook, maar zij waren niet de codes." Begint de captain. Jaydan legt een hand op zijn hart en kijkt gekwetst. "Geen zorgen, dit gaat nog vaker gebeuren." Grijnst Ophelia plagend. "Na Last Game werden jullie nog steeds achtervolgt door Lucardo en ene... Cassandra en haar vader, maar wij hebben ze uit de weg geruimd." Vertelt de captain nonchalant. "Euh... uit de weg geruimd, bedoelt u daarmee de dood?" Vraag ik geschokt. "Oh nee, de dood is daarvoor veel te simpel. Ze worden momenteel gemarteld door mijn nieuwste machine." Antwoordt de captain trots. Rhea en Aviana schieten in de lach. "Hij is zo sadistisch." Lacht Aviana. "Dat is toch normaal voor een captain?" Grapt de captain. "De koning heeft dus Lucardo jullie laten stalken en uiteindelijk kwamen jullie weer terug naar onze planeet. Dat was een soort van onze fout, aangezien wij mensen van jullie planeet ontvoerden." Zegt Lance ernstig. "En het belangrijkste van deze hele verhaal is dat jullie nu ook magie van onze planeet hebben gekregen, dus jullie kunnen hier 100% niet meer weg. Daar heeft de koning dus goed over nagedacht." Zegt mevrouw Hetalia. "Waarom zou hij ons hier niet meer weg willen hebben?" Vraag ik verbaasd. Heel even blijft iedereen stil. "Dat weten we nog niet, maar we denken dat jullie een belangrijke taak van de koning zullen krijgen..." Antwoordt de captain. De meiden schuiven hun stoel naar achter en komen overeind. "Laten we die koning eens een bezoekje gaan brengen." Stelt Valentina voor. De meiden knikken instemmend. Ik kom ook overeind en kijk om me heen. "Vraagje: waar zijn onze Guardian Knights?" Vraag ik. "Oh god..." De captain legt een vinger tegen een mini apparaatje bij zijn oor en roept een paar bevelen. "Jullie hebben een groot probleem. Als de koning de Guardian Knights in handen krijgt en hen verandert in Dark Knights, worden jullie ook slecht." Zegt hij tegen ons. "Waarom krijgen we dat nu pas te horen?!" Roept Aria geschrokken. "Omdat de koning niet wou dat jullie het weten." Zegt Lance met een duh-toon. Ik teken snel de patroon voor mijn uniform en kijk naar Ophelia. "We hebben de mensen naar mevrouw Hetalia gestuurd, of beter gezegd naar de koning." Zeg ik ernstig. Ophelia geeft zichzelf een facepalm. "Oké, go! Ga terug naar jullie geheime kamp en zorg ervoor dat jullie je Guardian Knights terugvinden!" Roept de Captain snel. De meiden veranderen snel in hun uniform. "Wij komen er binnenkort aan." Roept Lance ons na als we richting de deur rennen. "Zoveel informatie in één uur!" Zegt Ralph verbaasd. De jongens rennen snel de trap af. "Serieus? Hebben ze geen hersenen?" Lacht Aviana, terwijl we onze vleugels spreiden. "Tot later, guys!" Roep ik hen na. We stijgen snel op en vliegen richting de wolkendek. De jongens roepen iets onverstaanbaars en stijgen snel op. "Waar ligt onze kamp?" Vraag ik aan de meiden. "Ik heb geen idee, maar ik heb wel een kaart!" Ophelia pakt een kaart te voorschijn. Het wind blaast de kaart uit haar handen. Tot onze schrik scheurt het in twee stukken en waait het alle kanten op. "Dus... hebben jullie nog een andere plan?" Vraagt Ophelia aarzelend. "De jongens weten het misschien!" Roept Aviana. We kijken achter ons. De jongens vliegen een totaal andere richting op. "Wedden dat zij het weten!" Roept Aria. We vliegen snel hun kant op. "Oh, de meiden zijn er." Lacht Jaydan. "Hoe weten jullie waar we heen moeten?" Vraag ik aan hem. "Blaise zei dat we de zon moeten volgen." Antwoordt hij. De meiden kijken vol verbazing naar Blaise. "Blaise, moeten we echt die kant op?" Roep ik. "Als ik gelijk heb, mag ik iets wensen!" Roept hij terug. "En we kunnen al raden wat hij gaat wensen." Lacht Ralph. "First Time S!" Roepen de meiden met een enge glimlach op hun gezicht. Ik maak een paar waterbolletjes en gooi het naar hun gezicht. "Seraphina!" Gilt Aviana. "Ja?" Ik kijk hen aan met mijn onschuldigste blik. De meiden tekenen een paar patroon en richten het op me. Een windstoot, geluidsgolven, een steekvlam, bliksemschicht, zwarte mistballen en nog een paar krachten. Ik ontwijk snel de steekvlam en bliksemschicht. "Is dit niet té gevaarlijk?!" Roep ik als ik een paar keer over de kop vlieg. Blaise slaat snel een arm om mijn middel en maakt een schild om ons heen. "Blaise, wat doe je?!" Roept Ophelia lachend. "Mijn liefje beschermen. Iets wat jullie vriendjes ook hadden moeten doen." Blaise kijkt naar de jongens. De jongens geven zichzelf een facepalm en richten hun magie op ons. "Hou je goed vast." Waarschuwt Blaise. Hij maakt een duikvlucht en trekt me met zich mee. Ik kijk naar beneden en zie de kamp. "Ik zie niemand." Zeg ik verbaasd. Blaise kijkt om zich heen. "Inderdaad." Hij draait me om en tilt me op in bruidsstijl. "Ik kan ook zelf landen!" Protesteer ik. Hij negeert mijn protesten en landt op de grond. "Ah en nu ga ik de landing van de anderen even verpesten." Zegt hij kwaadaardig. Hij maakt een enorme hoeveelheid waterbolletjes en richt het naar de anderen. "Blaise! Jij idioot!" Hoor ik de jongens roepen. De meiden landen nog net op hun voeten, maar de jongens vallen allemaal op hun knieën of op hun rug. Ik schudt lachend mijn hoofd en kijk naar het gebouw. Alle lichten zijn uitgeschakeld. "Revit en Xavier zijn ook verdwenen." Zegt Blaise. "Iedereen is weg." Mompelt Jaydan.