Ateşten devam...
Murat'ın "nereye gidiyoruz abi" demesiyle kendime geldim ve esilaya gidiyoruz. dediğimde Murat, "peki abi" diyerek önüne döndü.
Bu kadınla ben ne yapacaktım böyle gerçekten bilmiyorum bulduğu her fırsatta benden kaçacakmıydı sürekli? Bana güvenmiyor söylediğim hiçbir söze inanmıyor bu iş nasıl yürüyecek gerçekten bilmiyorum.
Ben onu korumaya sahip çıkmaya çalıştıkça o benim yoluma sürekli taşlar koymaya çalışıyor. Sıkıntılı bir nefes vererek kafamı arkaya yasladım ve gideceğimiz yere varana kadar gözlerimi kapatarak dinlenmeye çalıştım.
Murat'ın "abi geldik" demesiyle gözlerimi açtım ve tamam koçum sen bekle ben geleceğim birazdan diyerek arabadan indim ve kapıya doğru ilerlemeye başladım. Kapının önünde durduğumda derin bir nefes aldım ve zile bastım.
Birkaç dakika sonra kapıyı esilanın arkadaşı Aslı açtı ve soğuk bir ifadeyle hoşgeldin dedi. Anlaşılan o ki kız dayanışmasına maruz kaldım. Bende Aslı'ya ters ters bakarak "esila nerede?" diye sorduğumda oda bana ters ters bakarak "yukarıda kendi odasında" diyerek kenara çekildi. iyi bize biraz izin verirsin umarım malum konuşacak özel konularımız var diyip yanından geçip giderek merdivenleri çıkmaya başladım.
Yukarıya çıktığımda kapısı kapalı olan oda gözüne çarptı ve esilanın orada olacağını düşündüğümden direk o odaya yöneldim. Kapının önüne geldiğimde kapıyı iki kere tıklattım.
esila, "Aslı beni rahat bırak ne olur konuşmak istemiyorum" dediğini duymamla iyice gerilmiştim hala siniri geçmemişti hanım efendinin. Odanın kapısını açarak içeriye girdim. esila yatakta uzanıyordu. Kapının açıldığını fark ettiğinde kafasını kaldırıp kapıya doğru baktı.
Kapıda beni gördüğünde oldukça şaşırmıştı. Beni görmeyi beklemediğini yüzünün aldığı şekilden anlayabilmiştim ama yinede onu sinir etmek adına tek kaşımı havaya kaldırarak "sanırım beni görmeyi beklemiyordun esila hanım?" Diye sorduğumda yataktan kalkarak bana doğru gelmeye başladı. Tam önümde durduğunda gayet soğuk bir ifadeyle "burada ne işin var senin hemen çık git odamdan da evimdende"
Bağırarak söylediği bu sözlerle sinirlerimin yavaş yavaş baş göstermeye başladığını anlamıştım. Sakinleşmek adına derin derin nefesler aldım ve ona bir adım atarak aramızdaki mesafeyi sıfıra indirdim. Gözlerinin içine baktığımda sinirimin biraz da olsa yatıştığını fark ettiğimde konuşmaya başladım
"bak güzelim ufak bir sorunu bukadar büyütmene gerek Yok olaylar sandığın gibi değil beni dinlemeyi yada bana inanmayı denersen sende olayı fazlasıyla büyüttüğünü anlayacaksın" dediğimde esila gülmeye başlamıştı. Bu benim daha fazla sinirlenmeme sebep olmuştu resmen beni ciddiye almıyordu bu kadın.
kolundan sertçe tutarak kendime çektim ve yeter artık esila kendine gel beni fazlasıyla sinirlendiriyorsun"
kolunu sertçe çekerek "bırak beni birdaha sakın bana dokunma defol git o sarmaş dolaş olduğun kadınla yap ne yapıyorsan duydunmu beni defol git birdaha da sakın gelme yüzünü dahi görmek istemiyorum söylediğin hiçbir sözede inanmıyorum anlıyormusun o yüzden kendini daha fazla yorma Ateş bey" diyerek arkasını döndü.
Demek öyle esila hanım demek yüzümü dahi görmek istemiyorsun? İyi peki öyle olsun istediğin gibi olsun gidiyorum ve birdaha da gelmeyeceğim ama seni buna çok pişman edeceğim esila bu sözleri bana söylediğin için çok pişman olacaksın duydunmu beni o zaman sen bana yalvaracaksın beni affet diye merak etme ozaman ben sana bukadar acımasız olmayacağım" diyerek kapıyı açtım ve odadan çıktıktan sonra resmen kıracak şekilde tekrar kapattım.
