Warning: Typo Errors
----------------------------------------
I've decided na mag-grocery ngayong araw dahil paubos na pagkain sa bahay. Kasama ko ngayon si Tommy habang nasa mga can goods kami. Pag katapos namin kumuha sa snacks and candy part kami dumeretso kumukuha si Tommy ng gusto niya pero binabalik ko rin lang.
"Mommy! What are you doing?"
Gulat na tanong saakin ng anak ko.
"What?" Natatawa kong sagot.
"You're putting back all the snacks I want!" may bahid ng inis.
"Because that's too much, you can't eat all of that."
"But I want it! And I'm not going to eat that all at once"
Napahinga naman ako pahiwatid ng pagsuko. Why did even Felix spoil this kid?
"Okay fine."
Ngumiti naman ang anak ko at tinalikuran ako.
"But you're only getting five snacks that you want."
Napaharap naman saakin ang anak kong nakasimangot.
"What? Only five?" nakabusangot na protesta niya.
"What's your problem with that? Isn't it enough?" Pagsusungit ko.
"Can you make it ten? Please mommy? Pleaseee"
Napangiti naman ako sa pagpapaawa nang anak ko. Kaya pagbibigyan ko na.
"Okay fine. Bat ka ba ini-spoil nang daddy mo?" Napa-iling iling ako.
Pagkatapus mamili ni Tommy ng mga gusto niya ay dumiretso kami sa Drinks Section. Habang busy si Tommy sa pagtingin ng mga inumin ay napalingon naman ako sa dulo ng aisle at nakita si Felix na may kasamang babae.
Nangunot ang noo ko. He's happy laughing with the girl while the girl holding a bottle of wine. The girl has a long black shiny hair at naka-black dress na hapit sa katawan niya.
Nagtataka kong nilingon ang anak ko at hinila siya paalis sa pwesto namin. Pumunta na kami sa counter at binayaran ang pinamili namin.
Nakita ko naman si Felix kasama parin ang babae habang naguusap sila papunta sa counter na may isang agwat saamin. Nakatitig parin ako sakanila pero di parin niya ako napapansin.
Tinignan ko ang pinamili nila. Dalawang bote ng alak at mga snacks. Nangunot ulit ang noo ko, umalis na kami sa pwesto namin at dumeretso sa parking lot bago pa mandilim ang paningin ko.
Nakasakay kami sa sasakyan ko ng namataan ko ulit sila papunta sa sasakyan ni Felix, na ngayon ko lang napansin na nandoon pala. They're still laughing like there's no one around them.
Hinintay ko munang umalis sila bago ako umalis.
Pagkarating sa bahay, tinext ko agad si Felix.
: Nasaan ka?
Nagreply naman agad sya.
Felix: Nasa office ako. Bakit?
Nagsasabi ba siya ng totoo?
: Wala lang. Kakamustahin lang sana kita.
Felix: I'm fine here. No need to worry.
Pagkareceive ko nang text niya hindi na muli pa akong nagreply.
Inubos ko ang oras ko sa pag-iisip kong ano ang nakita ko sa grocery. Maybe I'm just over thinking again. Alam ko naman sa sarili ko na nagbago na si Felix. Sa loob ng limang taon na pagsasama namin, wala akong namatang pagkakamali na ginawa niya.
