Merhaba 👐
Taksiden indiğimiz zaman arka taraflara baktım. Sanırım bizi takip eden araç yok olmuşdu.Taksimetrede yazan parayı ödeyip Alisi takaiden çıkartdım. Apartmana girdim. Her zaman hatta akşamları bile aydınlık olan apartman şimdi karanlıktı. Çok takmadım. Çantamdan anahtarları buldum . Tabii önce kapıyı tıklatdım ama nafile açan olmadı. Sanırım bizimkiler evde yoktu. Kapıyı açtım Alisi içeri geçirdim. Kapıyı kapatdım ama içim rahat etmedi yedek kilidi de kapatdım. Neyse Alisi yatırdıkdan sonra üzerimi deyiştim .Telefonla bizimkileri aradım .
Açmadılar. Hiç böyle olmazdı .Uykuya teslim olamaya başladım. Göz kapaklarım yavaş yavaş iniyordu derken. Telefonuma gizli bir numaradan mesaj geldi. Hızla kendimi topladım. Kapıya yöneldim. Mesajda: Kapını önündeyiz sizinkiler evde yoksa kapıyı aç. Sonra bir mesaj daha geldi . Mesaj:sizinkiler yani annenle baban içerde deyil aç kapıyı yoksa ..😈ben karşılık vermedim mesajlarına. Demiştim ya kapıya yöneldim. Kapıda sanki korku flimlerinde olur ya kapıyı açtığınızda kötü bir şey olur işte benim halim de öyleydi. Kapının deliğinden baktığımda bir mesaj daha geldi. Mesaj:boşuna kapı deliğinden bakınma . Sadece kapıyı aç.. Artık korkudan kızardığıma emindim.
Artık ne olursa . Kapını açıyorum. İç sesim bana:annen hiç tanımadığın insanlara kapıyı açmaman konusunda seni uyarmadımı?? Nıc nıc hiç söz dinlemiyorsun.
Kapıyı açtığımda tanıdık iki yüz görmek biraz olsun içimi rahtlatmışdı. Jk ve Jm. "Neden beni bu saate rahatsız ediyorsunuz ha utanma yok mu sizde . Ayrıca da siz niye bizi takip etdiniz ?!?!"
"Endişe etdik. Napalım sen de çok hırçınlık yaptın. Ayrıca da sizi takip etdik . Bir sorun mu var ?! Ha bu arada annenler de yoldaymış şimdi gelirler. Bir bahane bulsan iyi edersin aksi taktirde siz kimsiniz diye sorarlarsa ben kızınızı seven bir müzisyenim yanımdakı da benim arkadaşım diye kendimi tanıtırım. " diyerek kıkırdadı. Jiminin de ondan eksik kalır yanı yoktu gerçi. Offf işler karıştıkca karıştı. Ne yapıcam ben.
