Joshler

7. Bijna verkracht

(Tyler POV)

We zijn nu al een week samen, Brendon en ik. Ik weet nog niet echt wat ik van onze relatie moet vinden, maar wat ik wel weet is dat Josh de laatste tijd raar reageert. Het begint meestal als ik praat over Brendon. Ik weet het nu zeker, Josh is jaloers. Ik zucht diep. Opeens gaat de deurbel.

"Ik kom eraan!" roep ik en loop richting de voordeur. Als de deur open is word ik omhelst door Brendon. Hij is bezweet.

"Hey babe" zegt hij en kust me. Hij duwt me langzaam naar binnen en doet de deur dicht. Ik hoor een bonk tegen de deur.

"Werd je gevolgd door iemand?" Hij kijkt me aan en knikt dan. Ik wil kijken wie het is maar in plaats van dat voel ik mezelf op de grond vallen. Brendon gaat op me zitten en trekt zijn shirt uit. Mijn ogen worden groot als ik de bult in zijn broek tegen mijn lichaam aanvoel. Ik probeer Brendon van me af te duwen, zonder geluk. Hij pakt mijn handen en pint ze tegen de grond. Langzaam buigt hij zich naar voren en plant kleine kusjes over mijn nek. Ik bijt op mijn lip om een kreun tegen te houden. Brendon kijkt me aan.

"Babe, ik wil je stem horen" zegt hij en grijnst. Ik schud mijn hoofd. Ik kan dit niet, ik wil dit niet. Ik ben hier nog niet klaar voor. Opeens voel ik een hand onder mijn shirt gaan. Uit schrik probeer ik weg te komen, alweer zonder geluk. Gelukkig haalt hij zijn hand onder mijn shirt vandaan. Ik zucht diep, hopend dat dit voorbij is. Ik verstijf als ik een hand in mijn broek voel gaan. Mijn ogen worden groot en ik kan helemaal niks meer.

"Brend-" Ik kan mijn zin niet afmaken als ik lippen op de mijne voel. Zijn tong schuift mijn mond in. Het gebeurt allemaal heel snel. Ik voel dat mijn blouse losgemaakt wordt. Tranen vormen zich in mijn ogen. Langzaam maakt hij mijn broek los. De voordeur gaat met een zwaai open en daar staat hij dan, Josh. Hij is woedend.

"Josh, ga weg. Ik ben hier bezig met MIJN vriendje" zegt Brendon pissig. Josh loopt nu richting ons toe en stompt Brendon recht in zijn gezicht.

"HOE KUN JE!? JE WEET DAT TYLER HIER NOG NIET KLAAR VOOR IS EN TOCH DOE JE HET! WEET JE WAT ZE DIT NOEMEN?! VERKRACHTEN!" Josh is zo kwaad dat hij Brendon zijn shirt naar hem gooit en hem naar buiten duwt.

"Josh" zeg ik langzaam. Hij kijkt me aan. " ik wil nog iets tegen Brendon zeggen" Ik loop richting de verwarde jongen die me hoopvol aankijkt. "Brendon.. het is uit" Met dat gooi ik de deur in zijn gezicht dicht. Dan draai ik me om. Josh kijkt me bezorgt aan.

"Gaat het met je?" vraagt hij. Dat raakte me. Ik barst in huilen uit en laat mezelf op de grond vallen. Josh komt zo snel als hij kan naast me zitten en trekt me in een knuffel. Hij aait over mijn hoofd en fluistert me lieve woordjes toe.

"Rustig maar baby boy, hij is weg. Alles is oke" Langzaam kalmeer ik en kijk ik Josh aan. Ik wil wat zeggen. Zeggen dat ik hem eigenlijk al mijn hele leven leuk vind, zeggen dat ik met Brendon had om hem te vergeten, zeggen dat ik eigenlijk onder hem wilde liggen, maar ik kan het niet. Blijkbaar heeft Josh iets opgemerkt. Hij pakt mijn kin voorzichtig vast zodat ik naar hem moet kijken.

"TyTy, kun je me iets beloven?" Ik knik. "Kun je me beloven dat de enige man die jou op die plekken aan mag raken, ik ben?" Ik begin te blozen en knik dan. "TyTy, kan ik je iets vragen?" zegt hij nu vol zelfvertrouwen.

"Ja?"

"Wil je mijn vriendje zijn?" Mijn hele hoofd wordt rood en ik leg mijn hoofd in zijn nek.

"Heel graag" Met dat kijk ik hem weer aan en drukt hij zijn lippen op de mijne.

OMG IK GA HIERVOOR NAAR HELL XD. Maar goed, ik hoop dat jullie dit leuk vonden en als jullie ideeën hebben voor de volgende One Shot, vertel in de comments!!! <3 P.S. IK HOU VAN BRENDON MAAR DIT MOEST!!!!

XXX GalaxyFawn