"Fae? Are you sure dito natin hahanapin ang stone?" tanong ni Naera habang tinitingnan ang mala horror na gate. Para naman kasing gate ng graveyard sa mga horror movie talaga ito. Aura palang ng gate na ito, nakakatakot na. Kaming lahat parang ayaw ng pumasok.
"Ika ilang tanong muna bayan Naera? Oo nga diba? Paulit-ulit? Unli te? " sagot naman Herea.
Napatawa nalang kami sa anghang na sagot ni Herea. Hot headed as always.
"Nagtatanong lang naman ako Herea, masama na bang magtanong ngayon?" malumanay na sabi ni Naera na parang naiiyak na. Oh Oh.
Shes the most sensitive one in our group, mahinhin, ang pino kung kumilos, at kailan man hindi pa namin to nakitang nagalit and shes always composed kahit sa ano mang sitwasyon except kung pagtataasan mo siya ng boses. Hindi katulad ni Herea na hot headed, impatient, aggressive, at masungit.
"Bawal na, hindi ka ba na inform?" malditang sagot ni Herea na agad namang inawat ni Dae dahil lumuluha na si Naera. Hahaist. Ayan na naman sila
"Guys tama na nga yan! Ikaw H--"
*grkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk*
Natahimik ang lahat nang biglang bumukas yung gate.
Napatigil kaming lahat. We can't clearly see what is the inside dahil ang dilim nito.
Napalunok kami ng sabay sabay.
Syet memay! Horror movie bato? Ganitong ganito ang mga nangyayari sa mga movie eh.
"Sinong nagbukas?" I asked. At sabay naman silang umiling.
HUHUHUHUHUHU! Horror nga to! SIno ang unang mamatay? HUHUHUHU mama! Help! Ayaw ko pang mamatay, hahanapin ko pa ang knight in yummy ABSmor ko. HUHUHU hahawakan ko pa abs ng bebelabs ko. Magpapakasal pa kami. MAMA!!
"Tumigil ka nga diyan Lette. Alam ko na yang mga iniisip mo." saway ni dae saakin. Kahit kailan talaga napaka kj nito. Hmph! Nagmomoment ako dito eh. Inirapan ko nga...
"Wag mo akong irapan diyan, dukutin ko yang mata mo." pagbabanta niya.
"Huhuhuhu, Dae ang hard mo saakin." sabay pout with puppy eyes.
Tingnan mo eepek yan!
"Aish!" her only reply at nag walk out.
Oh diva? Bwahahahaha.
After so many hours, sa tagal naming pagbagtas sa never ending pathway na ito. Sa wakas...
Hindi pa rin namin makita ang school!Kahit ni-anino nito.
Seriously? Gino-good time lang yata kami nito eh!
"Guys? Malayo pa ba?" tanong ko sa kanila. At mga bruha denedma ako. Sapakan ko kayang mga to. Tch.
5 hours later.
Lahat kami hingal na hingal na. Ano ba? Malayo pa ba yang lintek na school na yan?
We decided that we should stop for a while to get some rest. May nakita kaming dalawang bench sa gilid at dun nalang umupo.
The surrounding is really dark, but the pathway... It glows. Nilalamat yata kami. Haist.
While were in the middle of resting dahil ang sakit na ng mga paa namin, we heard a faint footsteps. But in Dae''s ear, i'm sure its loud. Oh my gosh! Ito na ba yun? huhuhuhuhu
"It's not a ghost or monsters Lette. I can feel the vibration of their heart beating and flow of their blood." saway ni Dae saakin.
Wait? THEIR? So marami?
"Bakit? Kahit naman monster may heart rin ah!" Sabi ko.
"Tch." ayan na naman si Ms. Sungit.
The footstep got louder.
We got alarmed and got ready to battle position.
Habang nag iintay kami na makita ang mga.... Ano nga bang itatawag ko sa kanila?
Paunti-unti...
We didn't see horrible creatures like we imagined but very handsome creatures.
OH MY HOLY MOLE!
Nasa heaven na ba kami?
"Ladies. Welcome to Larkight Academy."
And everything went black.
