I Hate You But I Love You [ Completed ]

Chapter 30: Marcus Cheong

Janna pov's

  Natahimik na lang ako sa ini-kwento niya. Kung gano'n pareho lang kaming dalawa na nawalan. Pero kanina may nag sink na naman sa utako ko. Isamg imahe ng lalaking kaylan man hindi ko pa nakikita. Ang akala ko bumalik na ang ala-ala ko pero hindi pa pala.  Ano ba naman buhay ko 'to? At isa pa may nabanggit kanina si Sandrei na pangalan na Marcus. Sino ba 'yong Marcus na 'yon?

"Janna,ayos ka na ba?" tanong naman niya sa'kin.

"Oo ayos lang ako." saka ako tumayo at pumasok na sa loob ng kwarto. I need to pack all my things para aalis na lang kami mamaya.

"I'm Marcus Cheong...."

Napahawak naman ako sa aking ulo dahil bigla na lang itong kumirot. "You said okey but you're not." napaangat naman ako ng tingin sa kanya.

Nakasakay na kami sa Van ngayon at kasalukuyang buma-byahe pabalik sa Manila. Habang ako tahimik lang na nakatingin sa labas. Napapitlag naman ako ng bigla na lang magring ang cellphone ko.

Unregister number is calling.....

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at agad na sinagot 'yon."Hellow!?."

"Hi! This Janna Lee Park Right"

"Yeah,who are you?"

"Marcus!?"

"What?"takang tanong ko naman.

"Marcus Cheong"

"Marcus Cheong, sounds familiar..."

"Yes,where is your sister?"

"Ahmp..I'm sorry but who are you?Why do you need my sister?"

"Let's meet tommorow"

"Tomorrow? "

"Yeah, kung ayos lang sa'yo!"

"yeah! Deal."

"See you! " ako na ako tumapos ng pag uusap naming dalawa. Marcus Cheong tama s'ya nga 'yong lalaking binanggit ni Sandrei. Ibinalik ko naman ang tingin kay drie dahil naramdaman ko kasi na nakatingin s'ya sa'kin kanina pa.

"May problema ba?" tanong ko sa kanya.

"Marcus Cheong, kilala mo pa ba siya?" tanong niya sa'kin.

"So,kilala mo nga talaga s'ya." seryoso kong sambit.

"Oo" simpleng sagot niya. "Makikipagkita ka sa kanya?" dugsong pa nito na ikinatango ko na lang.

"Siguro kilangan na n'yang malaman na wala na si ate." saka ko ibinalik ang tingin sa labas.

"Siguro nga."

Nang makarating kami sa bahay tahimk lang akong pumasok sa loob. I need to take rest for a minutes. "Kakain ka?"napalingun naman ako at nakita si Chase na nakatingin sa'kin. Nginitian ko na lang muna siya.

"No, Magpapahinga  na lang muna ako."tumangu naman siya sa'kin. Iniisip ko pa rin kung makikipagkita talaga ako sa lalaking 'yon.

"May problema ba?" tanong niya bigla.

"Wala naman. Nga pala pwede ba tayong pumunta sa bahay?" tanong ko sa kanya.

"Oo naman."nakangiti n'yang sabi kaya naman napangiti na lang din ako.

***

Chase pov's

    Tahimik lang s'ya at halatang nakaparami niyang iniisip. Hindi ko lubos maisip na may malalabpala s'yang pinagdaanan maraming pagsubok ang dumating sa kanya at nawalan pa s'ya ng isang mahal sa buhay maingat kong hinawakan ang kamay n'ya.

Pagdating sa kanya hindi normal ang pagtibok ng aking puso. Tumingin naman s'ya bigla sa'kin kaya naman ginawaran ko siya ng magandang ngiti na agad niyang ikinaiwas. At akma sanang tatanggalin ang kamay niya pero pinigilan ko na.

"H'wag mong tatanggalin." pigil ko sa kanya kaya 'di na lang siya nagsalita pa. Hanggang sa makarating na kami sa bahay nila.

"Magandang tanghali po." bati ng mga maid sa amin na ikinatango na lanf naming pareho.

"Where's my mom?" tanong niya sa isamg maid.

"Nasa kwarto po n'ya, señorita."

"Bago ka lang ba?" tanong ni Janna sa kanya na ikinatango naman ng babae."Don't call me señorita."saka niya ako hinila paakyat ng hagdan at hinila n'ya rin ako papasok sa kwarto n'ya ito na ang pangalawang beses na pumasok ako sa kwarto n'ya.

"Umupo ka na lang muna  d'yan may hahanapin lang ako." may kinuha s'yang kahon sa ilalim ng kanyang kama.

     Isang oras s'yang naghahanap at may napansin lang akong litrato ng dalawang batang babaebkung tutuusin para silang kambal dahil subra silang magkahawig. Sa isang litrato naman parang nasa katorse na at 'yong isa naman ay nasa labing-anim na taong gulang na.

"This is your sister?" tanong ko bigla sa kanya na ikinatingin sa'kin.

"Yes! She's my sister." tipid n'yang sagot at ibinalik ang tingin sa ginagawa.

    After n'yang kunin ang lahat ng picture na hindi ko naman nakita!bumaba na kami sakto naandon si tita.

"Hi!mom" bati niya.

"Hi!po." bati ko rin saka hinalikan sa pisngi si Tita.

"Hindi ko alam na nasa taas kayo. Hindi mo man lang ako tinawagan na pupunta pala kayo dito." sabi ni tita.

"Actually paalis na rin po kami ni Chase may kinuha lang po kami." paliwanag naman ni Janna. Kahit kailan talaga may pagka-prangka s'ya. "Sige, mom , alis na kami." saka niya ulit hinalikan sa pisngi si tita 'yon hindi na nga ako nakapag paalam dahil hinigit na n'ya ako.

***

Sandrei pov's

    Agad naman akong sinalubong ni Mom at nakasuot ng malawak na ngiti. Alam kong may hihilingin na naman siya sa'kin o 'di naman kaya'y may itatanong.

"Kumusta ang bakasyon ninyo ni Izrah?" napahawak naman ako sa aking mukha.

"Mom, kasama ko po sina Janna isa pa hindi ko naman siya ka—"

"Nalaman ko na may nakaraan kayong dalawa." nanlaki naman ang mata ko dahil sa sinabi niya. "Hindi ba't sinabi ng dad mo noon na bawal kang mag boyfriend pero ginawa mo pa rin." sa halip na magalit siya lalo pa atang natuwa si Mom.

"Bakit parang ang saya n'yo pa?" tanong ko.

"Dahil may nakaraan pala kayong dalawa." tumalikod naman at bahagyang tumigil.

"I hate him so much,Mom, kaya h'wag na kayong umasa pa na magkakasundo pa kami." saka ako humakbang paakyar ng hagdan pero nagsalita ulit siya.

"Wala ka na bang nararamdaman para sa kanya, anak?" napatigil naman ako at kunot-noong nilingunan si Mom.

"Mom, Please pigilan n'yo na lang ang sarili n'yo na buksan pa ulit ang topic na 'to."

"Pero wala na nga ba talaga?"

"Ugh! Mom naman ang kulit mo." saka ako padabog na umakyat. Bakit ba nag karoon pa ako ng nanay na mas makulit pa sa'kin? Daig pa niya ang teenager kung makapagtanong.

***