Projekt ,,Następcy" 3 Cyfrowy Umysł / Ninjago

3.8

Teraz ninja znajdowali się we wspomnieniach mistrza błyskawic. Widzieli oni dookoła siebie wiele bram nad, którymi były daty. Nya poznawała większość dat. Niektóre z nich przedstawiały ich pierwszą randkę, spotkanie z Wu, a nawet znajdowały się tam wspomnienia za czasów gdy walczyli oni z piratami. Nikt nie wiedział od czego zacząć do puki nie ujrzeli ni jak w najdalszych pomieszczeniach pojawiała się ciemna mgła. Postanowili oni przeskakiwać ze wspomnień, ale najpierw musieli się oni rozdzielić, aby jak najszybciej odnaleźć Amona. Szkoda tylko, że wspomnień było tyle co drzew w wielkim lesie.

Lloyd

Wszedłem właśnie do jednej z bram. Była ona srebrna a na niej wyryte było wiele narzędzi. Myślałem, że w środku zobaczę wspomnienie jak Jay musiał pracować dla Amona, ale to nie było to. Znalazłem się na złomowisku. Widziałem jak Edna piła herbatę przed przyczepą. Nie wiem dlaczego to wspomnienie jest takie ważne skoro nic w nim się nie dzieje. Po chwili jednak ujrzałem jak jakiś chłopczyk do niej podbiega i jej coś pokazuje. Miał ona na sobie lekko zdarte spodnie i szarą koszulę, a włosy były zasłonięte czapką. Postanowiłem się wsłuchać o czymm oni rozmawiają.

- Patrz Mamo! Udało mi się naprawić samemu samochodzik.

- Brawo Jay. Jestem z ciebie dumna.

Czyli to Jay!? Teraz wiem dlaczego to wspomnienie było dla niego tak ważne. Jak widać od najmłodszych lat lubił on tworzyć nowe rzeczy i naprawiać stare. Nie dziwię się, że mój wujek go wybrał na ninja. Jay jest niezwykle charty, odważny, pomocny i za wszelką cenę stara się zarazić innych swoim optymizmem. Sam szczerze nie wiem co mam teraz robić. Amona tutaj nie ma tak samo jak bramy przez, którą się tutaj dostałem. Zaraz... Tak! W tym momencie otworzyło się wyjście, ale to oznacza, że Amon się ukrył gdzie indziej, ale gdzie?

Alix

Właśnie lecę z moją mamą i moim ukochanym do świątyni. Sama nie wiem co teraz. Nie dawno dowiedziałam się od Jessie o tym, że ninja rozpoczęli misję ratunkową. Nie wiem co nas teraz czeka, ale mam tylko nadzieję, że z dnia na dzień będzie coraz lepiej.