Dead Hearts

3. bölüm | Kanını istiyorum!

Arkadaşlar ilk iki bölümü ben yazmıştım, bu bölümü @iremstyles8 yazdı. İkimizin hikayesi zaten. Her neyse, bolca vote ve yorum bekliyoruz. Yorumları okumak bizi mutlu ediyor, keyifli okumalar! <333 -İrem&Buse

Okula girdiğimde karşıma çıkan insanlara selam vererek sınıfa girdim. İnsanların bana bu derece yapmacık davranması sinirlerimi zorluyordu. Sınıfa girdiğimde,Austin en arkada oturuyordu. Ona ilerleyip yanına oturdum. 

"Selam!" neşeli sesim,beni bile şaşırtmıştı.

"Selam." soğuk ve sert sesi,vampirliğinden olsa gerek diye düşünerek kitabımı açtım ve zilin çalmasını bekledim. Geometri hocası içeri girip,dersini anlattı. Derste Austin ile konuşmaya çalışmıştım fakat çok gergin gözüküyordu. 

Sınıftan hızla çıkarken Austin'in kolundan yakalayıp malzeme dolabına soktum. Ardından bende girdim ve kapıyı kilitledim. Anahtarı arka cebime yerleştirdim ve ona döndüm. Sinirli gözlerini gözlerime dikti.

"Ne yapıyorsun Adaline. Aç şu kapıyı!" başımı sağa sola salladım.

"Hayır Austin. Neden bu kadar gerginsin?" başını geriye atarak duvara yaslandı.

"Bugün ailem seninle tanışmak istedi." gözlerim şaşkınlık ile açıldı. Gerilmiştim.

"Ne için?" başını bu sefer yere eğdi.

"Sanırım seni kurtadam sürüsünden sandılar." gözlerim dahada büyümüştü. Tamam Austin beni ailesi ile tanıştıracaktı. Fakat bu kadar çabuk beklemiyordum,bu yüzden içimdeki şaşkınlık hissini bastıramadım. 

"Ama değilim ki? Onlara bunu söylemedin mi?" ellerini omzuma yerleştirdi.

"Söyledim,fakat inanmadılar. Tanışmak istiyorlar işte.." sonrasında benim duyamayacağım kadar sessiz bir şekilde fısıldadı. Fakat duymuştum. "İlk defa bu kadar erken istediler." anlamamıştım.

"Neyi?" yüzüme bakıyordu. Ama gerçekten boş bakıyordu. 

"Adaline senden birşey istemek zorundayım.. Sanırım." onu başımla onayladım.

"Bu akşam benimle gelir misin?" sorusu karşısında afallamıştım.

Henüz yeni tanıdığım bir vampirin evine gitmeli miydim? En önemlisi ben Austin'e ne kadar güveniyordum? Austin iyi bir çocuktu,fakat bu onun vampir olduğunu değiştirmiyordu.

Sertçe yutkundum ve gözlerine odaklandım. Yalvarır gibi bakıyordu ve içimi acıtıyordu. Bana ihtiyacı vardı,fakat güvenli olmadığını benim kadar iyi biliyordu.. Ama arkadaştık,ve ben arkadaşlarımı yarı yolda bırakmazdım.

"Tamam.." gülümsedi. "Gelirim.." ellerini boynuma dolayarak beni kendine çekti. Sanırım vampirlik içgüdüleri ortaya çıkmıştı ve çok sıkı sarıyordu. Canım yanıyordu..

"Hey! Kemiklerim.." uzaklaşarak özür diledi. Fakat gözleri kırmızılaşmıştı. Gözlerimi kıstım.. Bana sarılırken boynuma baktığınıda es geçmeyeceğim.

"Özür dilerim. Adaline bunu istey-" sözünü kestim.

"Sorun değil Austin. Normal birşey. Bana zarar vermeyeceğini biliyorum.." güven verici konuşmamın ardından malzeme odasından çıktık ve bahçeye çıktık. Austin'in eline elim değmişti,hala çok sıcaktı. Fakat vampirlerin soğuk olması gerekiyordu. Yani bildiğimden değil,internet..

"Austin." bana döndü. "Efendim?" hemen uzatmadan lafa geçtim.

"Senin buz gibi olman gerekmiyor mu? Yani vampirs-" eliyle ağzımı kapattı.