633 7 4
                                    


last chapter gaaaaahhhhh i'm tending to make this chapter extra long for you guys!!! sobrang iksi kase ng mga previous chapters hehehe. thank you for reading this book, really. i learned so much in writing because of this. ang drama na masyado pero thank you talaga sa 11k reads, guys. it meant so much to me. i'd love to hear from you guys! after this last chapter i'm also going to have this book undergo through a series of heavy editing and it will be temporarily on hold. i hope you learned so much from these characters and i hope they made a good impact on you guys. again, thank you!

——

3rd PERSON'S POV

Nasa restaurant si Thomas nang may narinig siyang phone call galing kay Manang Rosing at sinagot niya naman kaagad ito.

Calling....

Manang Rosing

“Manang, bakit po? Busy po---”

(Sir Thomas, sina ma'am Arra at ma'am Ara po sinugod sa ospital!)

“H-huh? Pano nangyari to, manang? At bakit sila magkasama?”

(Nabagsakan po sila ng mga construction materials dito sa bahay sir, pumunta na po kayo sa ospital ngayon na.)

“S--sige po manang. I-text niyo na lang po sakin yung mga room number at yung pangalan ng ospital.”

(Sige po, sir.)

--Call ended--

1 message received

From: Manang Rosing

Southeast Star Hospital
rm 201 ky mam arra
rm 203 ky mam ara

Napaisip si Thomas, panong magkasama sina Ara at Arra? At bakit nasa bahay si Arra? Dali-dali siyang umalis at nagpaalam kina Jeron na pupunta siya sa ospital at pinaalam niya sa mga kasama niya ang nangyari pero di nila pwedeng iwan yung resto kaya si Thomas muna yung aalis.

Nagpark siya sa ospital at nagpunta sa information para tanungin kung nasaan sina Arra.

Nakita niya silang dalawa na kakagaling lang sa test at pinupunta na sa mga kwarto nila. Lumapit si Thomas kay Arra na lubhang nasugatan at may mga pasa sa mukha. Sumama siya sa paghatid kay Arra papunta sa kwarto niya. Nakita sila ni Ara pero hindi niya muna ito pinansin dahil mas lalo lang siyang magiging malungkot knowing na mas inuna ni Thomas si Arra.

Nang maayos na si Arra sa kama niya, umupo si Thomas sa upuan malapit sakanya at hinawakan yung kamay niya.

"Love," ang tanging lumabas sa bibig ni Thomas. Alam niyang hindi niya pwede tanungin si Arra kung okay lang ba siya.

Arra: Thom, totoo ba yung sinabi ni Vicky?

Napatingin si Thomas sa kanya. Ano naman ang sasabihin ni Ara sa kanya?

Arra: Love, inuulit ko, totoo ba na may nangyari sa inyo ni Vicky habang tayo pa?

Thomas: Love... it--it was a mistake. I'm sorry.

Arra: You know, Thomas, kahit anong mali pa ang gawin mo, mapapatawad pa rin kita. Dahil mas malaki yung pagmamahal ko sayo kaysa sa mga mali mo.

Starting Over Again | Completed √Where stories live. Discover now