afedersiniz? | wolfstar

\9/

Dışarıda duruyorduk. Üstüm ıslak olduğu için -Teşekkürler Remus- üşüyordum. Ceketimin önünü kapatıp sırtımı duvara yasladım. Sağıma baktığımda Remus kafasını aşağı eğmiş, elleriyle oynuyordu. Bu haliyle annesinden azar yiyen veletlere benziyordu. Sanki sokakta oynarken arkadaşıyla kavga etmişti. Bunu düşününce bir an gözümde küçüldü. Pantolonu kısaldı ve kapri oldu, mavi gömleği onun içine girdi ve üstünden askılar geçti. Yüzündeki ufak sakalların yerini çiller aldı ve Tanrım... Az önce gördüğüm canavar insan ile hayalimdeki çocuk... Düşüncelerimin etkisiyle gülmeye başlarken bana 'Ne yapıyor bu?' der gibi bakıyordu. Ama bu bakışları kim takar?