Drakenmeisje

trainen trainen trainen

Het plateau was eindelijk boven. Ik voelde dat er iets over mijn gezicht gleed, de zon kwam op. "Eindelijk, sorry ik had je moeten zeggen dat ik een weerwolf ben." Jeo was weer een mens en kon nu weer praten. "geeft niet ik begrijp het wel."

"Kom mee naar de koning" Lidia trok me al mee. "Nee! De koning haat mij, omdat ik een  weerwolf ben." "Wil je liever terug naar die vampiers, er zijn belangrijkere dingen gaande dan de relatie tussen jou en de koning." "Oh, ja. Ik dacht dat je van me hield."

"Kappen nou!" Ik ging tussen hun in staan. "Jij hebt makkelijk praat jij hebt niemand waarvan je houd die je nog wil blijven zien." "Ja." Viel Lidia Jeo bij.

"Nee, want degene waar ik van hield heb ik achtergelaten voor jullie en nu gaan jullie hier ruzie maken, omdat jij niet met de koning in de problemen wild raken." IK rende richting het gemeente huis. Ik wist niet wat Lidia en Jeo nou van me vonden, maar eigenlijk kon het me ook niks schelen.

Ik liep de boom in en kwam de koning tegen. "Majesteit" Zei ik plechtig. "Ik kan met draken praten door de ketting en ben verbonden met Sira."

"Ja en we troffen een groep vampiers aan bij het plateau."

"En doordat ze is verbonden kan ze lang onderwater blijven en heeft ze de vampiers van ons afgeleid." Lidia en Jeo vielen me bij. 

 "Dat is interessant, maar ik dacht dat ik duidelijk was dat ik geen weerwolven hier wil.  En ik zal zeggen tegen iedereen dat ze in de stad moeten blijven. Er zullen bewakers komen. Oh, ja. Ik had ook nog nieuws. Er is al lang geen mannen of iets dat op een leger lijkt bij het kasteel van Viana gezien. Wij verwachten nu dat ze haar leger ergens heeft heen gestuurd."

Ik draaide me om en liep snel naar het huis van Lidia en pakte daar mijn  boog. Toen Lidia en Jeo binnen kwamen sprong ik snel uit het raam, maar hopend dat ze me niet gezien hadden.

De laatste huizen stonden al ver van elkaar af, ik had dit deel van de stad nog nooit gezien. IK liep verder en zag uiteindelijk dat er een enorme muur om de stad heen stond. 

"Ik vind het belachelijk dat er opeens wachters worden neer gezet om de 100 meter van de stadsmuur." "Ben ik helemaal met je eens, maar heb jij die nieuwe soort bier al geproefd die is echt heilig." Er kwamen twee soldaten achter me om de hoek vandaan. Ik sprong achter een huis en probeerde via het raam op het dak te klimmen en het rare was dat het me ook nog lukte.

Ik sprong van dak tot dak. Toen ik bij de muur kwam wou ik alweer springen, maar er was geen tak. IK schrok toen mijn voeten toch het dak niet meer raakte en ik sprong. IK keek snel om me heen en zag een dun takje die binnen mijn bereik was.

Ik greep hem vast, maar het takje was veel te dun. Het brak door. "Aaaah. Oefff." Sira had me opgevangen.   "Toch maat mooi dat ik even kwam kijken hoe het met je ging."

"Ja, perfecte timing." We vlogen tot we  een tak zagen die dik genoeg was dat Sira er fatsoenlijk op kon bewegen.   "Zeg vertel eens wat er is gebeurd. Ik zag een lijk liggen bij het plateau, hij had een voetafdruk op zijn gezicht en was buiten bewustzijn. Ik heb hem vermoord, maar door wie is hij getrapt."

Ik vertelde Sira wat er gebeurd was met de vampiers. "Jakkes, dus ze bewaakte het plateau." 

"Ja, dat deden ze." Lidia kwam van de tak boven ons naar beneden springen. "En daarom moeten we nu trainen." "Niet weer, ik ben ontsnapt zodat ik kon uitrusten en na te denken niet om te trainen." 

"Ze heeft wel gelijk, je was weerloos met die vampiers." "Aan wie zijn kant sta jij eigenlijk en ik was niet weerloos. IK had tenslotte die vampier bewusteloos geslagen." "Aan, die van jou en je had geluk dat hij je toen niet beet. We zullen ook oefenen met dat element lenen." "Goed dan, maar ik wil beginnen met boogschieten." Ik hield de boog met pijlen naar boven. "Dan doen we dat ."

Lidia pakte de pijlenkoker over samen met de boog. De boog gaf ze terug. "Je moet de boog met de kant waar het draad aan vast zit naar je toe houden en de pijl op het draad zetten." Ik deed wat ze zei en Sira ging liggen en ze bestudeerde ons. Ik denk dat het zo na een uur was kon ik dit redelijk en was Sira haar geduld weg. Ze zei dat ik zo verder kon leren vechten, maar dat we nu begonnen met het krachten lenen. 

van Lidia mochten we niet naar de grond dus iets met water kon ik niet. "Ik ben heel  flexibel en dat heb ik omdat ik een waterdraak ben dus misschien heb jij dat ook."  "Daar was ik al achter, ik kwam heel gemakkelijk op het dak." Na zo'n drie uur te hebben geoefend met de krachten van Sira moest ze terug naar de verboden vallei  of ook wel de draken vallei. 

"Dan gaan we nu beginnen met het zwaardvechten, ik geloof wel dat je begrijpt hoe je met je bloten handen moet vechten en met die flexibelheid van jou moet dat zeker lukken. Pak  je zwaard met beide handen vast en hef het boven je hoofd en probeer mij er mee te slaan." 

Ik deed precies wat ze zei, maar het zwaard was te zwaar en ik liet het vallen. Na de hele middag oefenen kon ik het zwaard optillen en het in mijn handen houden, maar voor de rest lukte het niet.

"Ik moet het maar bij pijl en boog houden. Waar is Jeo eigenlijk, ik had verwacht dat het wel weer goed was tussen jullie." 

"Oh, had ik dat nog niet verteld. Die ging tekeer tegen de koning over de bewaking en de koning was het zat en heeft hem opgesloten." Wat dat kon toch niet. 

We liepen stil naar het huis van Lidia.

Jeo kon toch niet echt in de gevangenis zitten, omdat hij een weerwolf was.

"Aaah" "Waarom schreeuw je zo?" Toen keek ik naar het huis van Lidia en ik kon ook maar net een schreeuw onderdrukken, want wat ik zag was gewoon niet te geloven.